MAXPORTAL je došao u posjed dokumenta kojeg je napravila Vlada tadašnje SR Jugoslavije, u kojem su taksativno navedene optužbe protiv hrvatskih branitelja, Hrvata i Bošanjka u BiH, te nekoliko optužnica protiv Slovenaca.
Tekst objavljujemo u orginalu, na jeziku na kojem je napisan:
SAVEZNA REPUBLIKA JUGOSLAVIJA Z/sg -780/92/doc-1/S SAVEZNA VLADA
Izvještaj komisiji eksperata ustanovljenoj na osnovi Rezolucija Saveta bezednosti 780 (1992.)
UVOD
Odgovarajući na zahtev, postavljen u Rezoluciji Saveta bezbednosti 780 od 5. oktobra 1992. sadržan u tački 1. Vlada Savezne Republike Jugoslavije dostavlja izveštaj o slučajevima kršenja međunarodnog ratnog i humanitarnog prava na teritoriji bivše Jugoslavije Vlada Savezne Republike Jugoslavije podržava obrazovanje nezavisne Komisije eksperata, čiji je zadatak da prikupi, izuči i analizira informacije koje ukazuju na teška kršenja ženevskih konvencija i druga narušavanja odredbi humanitarnog prava.
Vlada SR Jugoslavije smatra da je za dalje političko rešavanje krize na nekadašnjem jugoslovenskom prostoru od prvorazrednog značaja utvrđivanje svih relevantnih činjenica u vezi sa oružanim skukobima i aktima nasilja, posebno onim koji predstavljaju teške prekršaje međunarodnog ratnog i humanitarnog prava. Za buduću stabilnost u regionu, za odnose među novim državama nastalim izdvajanjem iz Jugoslavije, kao i za odnose među njihovim narodima je prvi i osnovni preduslov utvrđivanje odgovornosti za počinjena dela nasilja, razaranja, patnje i za nasilne smrti velikog broja stanovnika.
Priloženi izveštaj sadrži slučajeve grubog narušavanja ratnog i humanitarnog prava od prvih sukoba u Republici Sloveniji do danas.
Navedeni slučajevi se oslanjaju na materijale prikupljene od strane državnih organa, nevladinih organizacija i udruženja, kao i na izveštaje pouzdanih novinskih agencija.
Za svaki navedeni slučaj dokumentacija se može staviti na uvid Komisiji eksperata radi daljeg proučavanja. Neki od navedenih slučajeva nalaze se u postupku kod nadležnih pravosudnih organa.
Poštujući prvi navedeni rok od 30 dana od dana usvajanja Rezolucije, u Izveštaj nisu mogli biti uključeni mnogi drugi slučajevi koji predtavljaju uli ukazuju na jednako teška kršenja ratnogi humanitarnog prava.
Državni organi SRJ raspolažu arhivama i dokumentima SFRJ u kojima su mnogi podaci o radnjama i počiniocima dela učinjenim suprotno međunaronom pravu, i u skladu sa njim inkriminisanih u zakonodavstvu SFRJ, koja su prouzrokovala nastanak i početak oružanmih sukoba u Sloveniji, a potom u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini. Ta dokkumentacija odnosi se na period pre njihovog međunarodnog priznanja kada je SFRJ delovala kao međunarodno priznata država na celoj svojoj teritorijji. Dokumenti pokazuju uzročno-posledične veze, organizatore iizvršioce događaja koji su kasnije eskalirali grubih povreda humanitarnog prava i ratnog zločina. Takve dokumente će SRJ takođe učiniti dostupnim Komisiji SB UN.
U priloženom materijalu naveden je samo manji broj svedočenja očevidaca jugoslovenskih i inostranih novinara. Postoji izuzetno veliki broj takvih svedočenja, od kojih će neki u narednim dopunama ovog Izveštaja biti navedeni sa svim relevantnim podacima.
U SRJ se nalazi preko pola miliona lica izbeglih pred ratnim dejstvima iterorom u Hrvatskkoj i Bosni i Hercegovini. Najvećibroj njih su sedoci – očevici i neposredne žrtve povreda humanitarnog prava. Prisustvovali su ubistvima, proterivanjima i drugim zločinima izvršenim nad njihovim najbližim rođacima, civilima, kao i nad pripadnicima oružanih snaga SFRJ. Državni organi i nevladine orgnizacije SRJ nastaviće sukcesivno Komisiji SB UN i javnosti da učine dostupnim svedočenja ovih lica.
Rad na prikupljanju i sistematizovanju dokaznog materijala za ratne zločine počinjene na terotoriji bivše Jugoslavije izuzetno je složen posao. Prilikom sistematizovanja prikupljene građe uzeti su u obzir, s jedne strane, izvori međunarodnog ratnog i humanitarnog prava, dok je, s druge strane, klasifikacija ratnih zločina izvršena u skladu sa karakterom oružanog sukoba na teritoriji bivše Jugoslavije i odredbama nacionalnog krivičnog zakonodavstva bivše SFRJ.
Međunarodno-pravni osnov kažnjavanja počinilaca ratnih zločina na teritoriji bivše Jugoslaviji, koji najvećim delom nalazimo u ženevskim konvencijama o zaštiti žrtava rata (1949) i Dopunskim protokolima I i II (1977) uz ove konvencije, potrebno je upotpuniti odredbama Konvencije o suzbijanju i sprečavanju zločina genocida (1948), Međunarodne konvencije protiv uzimanja talaca (1979), Haške konvencije o zaštiti kulturnih dobara u slučaju oružanog sukoba (1954), imajući u vidu karakter i vrste počinjenih zločina. Sve pomenute konvencije ratifikovane su od strane bivše SFRJ.
Posmatrano po vrstama međunarodnih pravnih pravila, sadržanih u osnovnim izvorima međunarodnog humanitarnog prava, u oružanim sukobima na teritoriji bivše SFRJ učinjena dela mogu se svrstati u sledeće kategorije:
- namerno ubijanje civila,
- namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika,
- nehumano postupanje sa civilima,
- nehumano postupanje sa uhapšenicima – ratnim zarobljenicima,
- namerno ubijanje i nehumano psotupanje sa ranjenicima i bolesnicima,
- uzimanje talaca i stvaranje logora,
- razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe,
- razaranje bogomolja, grobalja, kkulturnih i istorijskih spomenika,
- etničko čišćenje
Nehumano ubijanje civila, ranjenika i bolesnika kao i uhapšenika – ratnih zarobnjenika (razlika je nužna zbog menjanja pravnih svojstava oružanog sukoba) predtavlja veoma čest ovlik kršenja međunarodnog humanitarnog prava. Po pravilu vršena su po grupama, ređe pojedinačno. Te grupe su u više slučajeva mešane. Ubijeni su obično bili izlagani mučenjnjima i ponižavanjima. Izdvajaju se masakri Bjelovaru (veći broj pripadnika regularnih vojnih jedinica zarobljenih u tamošnjoj kasarni), Gospiću (najmanje 24), na mostu preko reke Korane u Karlovcu (13 pripadnika JNA) u Borovo Selu (civili), Na Kkupreškoj visoravni (civili uhapšeni u više navrata), u selu Milići (civili) i sl.
Najnovija saznanja o masovnim grobnicama u okolini Vukovara na koja ukazuje u svom izveštaju od 28. oktobra 1992. godine i specijalni izvestilac Momiteta za prava čoveka Tadeuš Mazovjecki tek treba da budu proverena, da bi se utvrdilo da li je reč o sistematskim ubijanjima civila od strane učesnika u sukobu radi odmazde i sličnih pobuda, ili o licima poginulim u toku borbi, koje su na tom prostoru trajale veoma dugo i bile krajnje teške.
Primeri nehumanog postupanja sa civilima, ranjenicima i bolesnicima, te uhapšenicima, ratnim zarobljenicima su takođe brojni. Beleže se silovanja žena svih uzrasta, prinudnog odvođenja u javne kuće za pripadnike oružanih snaga, iznuđivanje izjava od uhapšenika – ratnih zarobljenika za televizijske emisije i novinske napise, izlaganje drugim vrstama fizičkih i duhovnih patnji.
Nehumani uslovi pod kojima su držani u zatočeništvu civcili različitih etničkih grupa, ne retko zajedno sa uhapšenicima – ratnim zarobljenicima, dovodili su često u pitanje njihov opstanak i narušavali fizičko i psihičko zdravlje. Tako je bilo u logorima u tunelu Bradina, Trnopolju, Tomislavgradu, Sarajevu, Konjicu, i Mostaru Sudbina mnogih zatočenika u logorima u Hercegovini, na primer, i do danas je neizvesna. Preko 20.000 Srba, na primer, koji su se nalazili u tim logorima nestalo je i ne zna se šta se sa njima dogodilo. Zatočeni civili su često korišćeni za masovne razmene uhapšenika – ratnih zarobljenika, kojom sprilikom se odstupalo od nekih pravila humanitarnog prava: davani su u razmenu i počinioci veoma teških krivičnih dela, bilo da su predhodno suđeni, bilo da uopšte nisu ni izvođeni pred sud (učesnici u masakru na mostu preko Korane u Karlovcu, počinioci većeg broja ubistava u Vukovaru i sl.).
Razaranje civilinih objekata koje se ne mogu pravdati vojnim potrebama vršili su pripadnici svih vojski i paravojski koje su se našle na ratištu u Hrvatskoj i naročito u Bosni i H ercegovini. U pitanju su namerna razaranja vezana za etnička čišćenja područja sa mešovitim stanovništvom. Jednostavno, zatirana su ognjišta da se na njih ne bi mogli vratiti odbegli stanovnici. Osnovno merilo je bila etnička pripadnost nekadašnjih stanovnika i tu se ponavlja ono što je započeto u 2. svettskom ratu pod vlašću NDH, s tim što su sada pored Srba ugroženi Muslimani, Hrvati i drugi.
Isti smisao svakako ima i sistematsko razaranje bogomolja, uništavanje grobalja, kulturnih i istorijskih spomenika. Brojni značajni objekti te vrste u zapadnoj Slavoniji i istočnoj Hercegovini više ne postoje (Saborna crkva u Mostaru, manastir Žitomislići i drugi).
Etničko čišćenje kao vid teških povreda mešunarodnog humanitarnog prava, saglasno odredbama člana 147. ženevske konvencije o zaštiti civila u vreme rata (deportacija i transfver zaštićenih lica, čemu se može dodati i razaranje civilnih objekata izvan vojnih potreba, ovde sa ciljem da se isključi svaka mogućnost povratka deportovanih, odnosno transferisanih lica u daljoj ili bližoj budućnosti, poprimilo je masovne razmere u oružanim sukobima na teritoriji bivše Jugoslavije. Dokumentacija o ratnim zločinima koja se dostavlja Komisiji sadrži samo one izuzetno teške i masovne slučajeve etničkog čišćenja za koja se osnovano može pretpostaviti da sadrže elemente zločina genocida.
Odredbe nacionalnog krivičnog zakonodavstva bivše SFRJ (Krivični zakon iz 1977. koji je još uvek na snazi u svim bivšim jugoslovenskim republikama)u potpunosti ju usaglašene sa preuzetim mešunarodnim obavezama. U Krivičnom zakonu SFRJ, u Glavi XI – Krivična dela protiv čovečnosti i mešunarodnog prava inkriminisani su genocid (čl. 141), ratni zločin protiv ratnih zarobljenika (čl. 144), organizovane grupe i podsticanje na izvršenje genocida i ratnih zločina (čl. 145), protivpravno ubijanje i ranjavanje neprijatelja (čl 146), protivpravno oduzimanje stvari od ubjanih i ranjenih na bojištu (Čl. 147), upotreba nedozvoljenih sredstava borbe (čl. 148), povreda parlamentara (149), surovo postupanje sa ranjenicima, bolesnicima i ratnim zarobljenicima (čl. 150), uništavanje kulturnih i istorijskih spomenika (čl. 151.), podsticanje agresivnog rata (152), rasna i druga diskriminacija (čl. 154).
Vlada Savezne Republike Jugoslavije ponovo izražava svoju spremnost da u punoj meri sarađuje sa nezavisnom Komisijom eksperata i generalnim sekretarom UN na daljem istraživanju i utvršivanju svih činjenica u pogledu grubog kršenja ženevskih konvencija i drugih odredbi međunarodnog ratnog i humanitarnog prava.
03. novembar 1992. Beograd.
I – 001
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Borovo naselje, 04. juli 1991.
KRATAK OPIS: U cilju zastrašivanja srpskog naroda i etničkog čišćenja teritorija ubijeni su Dragan Mijatović, Stojan Stojanović i neki drugi, za sada neidentifikovani građani srpske nacionalnosti.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Počinioci su pripadnici ZNG Republike Hrvatske i MUP Hrvatske Zdravko Komšić, Marko Nujić, Stjepan Mačković, Tade Ištuk.
DOKAZI: Protiv pomenutih ličnosti pokrenut je zahtev za sprovođenje istrage od strane Vojnog tužilaštva u Beogradu. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela kao i izjave svedoka nalaze se u spisima predmeta pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu – I VTK br. 1139/92.
NAPOMENA: Sva ova lica su shodno sporazumiu između Vlade SR Jugoslavije i Hrvatske o razmeni zatvorenika razmenjene u Nemetinu 14. avgusta 1992.
I – 002
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Borovo selo, 13. juli 1991.
KRATAK OPIS : Đuričić Milenko odveden je tog dana u 17 časova od strane dva lica pripadnika Zbora narodne garde i ubijen. Njegovo telo pronađeno je u Dunavu kod Begeča 17. jula 1991. godine. Familija je 27. jula prepoznala telo pokojnog Đuričića koji je zatim sahranjen u Novom Sadu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pretpostavlja se da je jedan od ubica Nebojša Hodak koji je i uhapsio Đuričića.
DOKAZI: Izjave supruge ubijenoga koja je data Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida 7. aprila 1992. godine. Potvrde o smrti Medicinskog fakulteta u Novom Sadu, obdukcioni zapisnik br. SP566/91 Instituta za sudsku medicinu u Novom Sadu kao i drugi relevantni dokumenti Ministarstva unutrašnjih poslova odnosno Okružnog sudije u Novom Sadu.
NAPOMENA: Ime Nebojše Hodaka vezuje se i za ubistvo srpske porodice Zec u Zagrebu.
I – 003
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Sotin, Vukovar, 29. juli 1991.
KRATAK OPIS: U cilju uništenja srpske nacionalnosti i pravoslavne vere ubijen je Mihajlo Nađ.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Počinioci su Zdravko Komšić, Stjepan Mačković, Ivan Mikulić i Tade Ištuk, pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZI: Protiv pomenutih ličnosti pokrenut je zahtev za sprovođenje istrage od strane Vojnog tužilaštva u Beogradu. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela kao i izjave svedoka nalaze se u spisima predmeta pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu I – VTK br. 1139/92.
NAPOMENA: Sva ova lica su shodno sporazumu između vlada SR Jugoslavije i Hrvatske o razmeni zatvorenika razmenjena u Nemetinu 14. avgusta 1992. godine.
I – 004
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Mirkovci (Teritorija sada pod zaštitom UNPROFOR), period juli-avgust 1991.
KRATAK OPIS: Od strane pripadnika ZNG na svirep način ubijeni su sledeći meštani ovog sela: Macura Milan, Šivčić Svetko, Šašić Pajo, Šašić Marija, Građanski Dragoljub (zaklan na spavanju).
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Vojne i policijske snage ZNG.
DOKAZI: Izjave nadležnih vlasti u selu Mirkovcima, koje su poslate Crvenom krstu u Novom Sadu i Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida.
I -005
KVALIFIKACIJA DELA : Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Sarvaš, Vukovar, 02. avgust 1991.
KRATAK OPIS: Pripadnici hrvatske paravojne jedinice su toga dana upale u kuću Veselina Adamovića i ubili njega i njegovu ženu Gospavu, Kada ih je pronašla mrtve Gospavina majka, pošla je po lekare ali je kada se vratila videla da njihova tela odvozi u nepoznatom pravcu Igor Farčić, Hrvat iz Sarvaša.
INDICIJE O IZVRŠIOCU : Pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZI: Izjava komšinice Bogdanke Radović, registrovana kod Državne komisije za ratne zločine.
I – 006
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Sarvaš, 02. avgusta 1991.
KRATAK OPIS.: Ubijeni su: Bojanić Melanija (1927), Bojanić Dušan (1950), Bojanić Branka (1952), Adamović Veselin (1944), Adamović Gospava (1949), Jerenić Lazar (1954), Petrović Zorka (1926), Sandić Svetislav (1939) i Milojević Dušan (1964). Svi ubijeni su bili civili srpske nacionalnosti.
INDICIJE O IZVRŠIOCU : Pripadnici MUP i ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZI: Izveštaj Mesne zajednice Jelenovo (Ranije Sarvaš), Izjave Veljka Tepavca, Simić Radomira i službenika koji nije hteo da otkrije svoj identitet.
I-007
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Sisak, između 23. i 27. avgusta 1991.
KRATAK OPIS: Zoran Vranešević, radnik “Karić Banke” u Beogradu .- ranije zaposlen u MUP-u Sisak, ubijen je prilikom putovanja u selo Kinjačku na sahranu svoga oca. Ubistvo je izvršeno hicima iz vatrenog oružja u glavu i grudi.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici Oružanih sastava Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjava Ljubice Vranešević (Ul. Mišarska br. 8 – Beograd).
NAPOMENA: Prema izjavi Aleksandra Banjanina iz Siska, Zoranovo telo je nađeno kod Starog grada obešeno o vrbu i spušteno u reku Kupu. Telo je sahranjeno 28. avgusta 1991. na groblju u Sisku.
I-008
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Borovo naselje, Vukovar, 26. avgust 1991.
KRATAK OPIS: Ubijen je Ilija Lozančić od strane pripadnika ZNG koji su učestvovali u zastrašivanju i pljačkanju civilnog stanovništva srpske nacionalnosti, a sa ciljem iseljavanja tog stanovništva sa navedene teritorije.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Ivo živković i drugi pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Vojni tužilac u Beogradu podneo je zahtev za sprovođenjem istrage protiv Ive živkovića. svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela, kao i izjave svedoka nalaze se u spisima predmeta pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu I – VTK 1142/92.
NAPOMENA: Pomenuto lice je shodno sporazumu Vlade SRJ i Hrvatske razmenjeno.
I-009
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Vukovar, avgust-novembar 1991.
KRATAK OPIS: Ne manje od 200 civila srpske nacionalnosti izvedeno je iz skloništa u Vukovaru i Borovo naselju, a potom likvidirani . Tela ubijenih najčešće su bacana u Dunav.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Novak Zdenko, Brođanac Đuro, Piplica Ksenija, Martin Sabljić, Zoran Šipoš i još devet pripadnika ZNG Republike Hrvatske u Vukovaru.
DOKAZ: Spisi Vojnog suda u Beogradu I – K br. 108/92, 112/92, 125/92, 133/92 i 144/92.
NAPOMENA. Pomenuta lica su razmenjena 14. avgusta 1992. godine u Nemetinu, shodno sporazumu u Budimpešti.
I-010
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Vukovar, Hrvatska, septembar – oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Neposredno učešće u organizovanju ubijanja ljudi srpske nacionalnosti, civila i pripadnika JNA i TO koji su kao ranjenici dopremljeni u vukovarsku bolnicu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Njaro Jure – lekar, Bilus Sadika – lekar, Kučan Berislav i supruga Ljilja – medicinska sestra. Mandić Mirko – gipser, Adela Kolesar – medicinska sestra, Štef – zubar, Sijanović Andrija – lekar, Meretler Tomislav i supruga Ljubica . medicinska sestra, Došen Martin i ljegov brat zvani Bokser, Šain Braco, kao i veća grupa ostalog medicinskog osoblja za koje se osnovano sumnja da su učestvovali u zlodelima.
DOKAZ: Izjava svedoka date Saveznom SUP-u.
I-011
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Borovo naselje, početkom oktovra 1991.
KRATAK OPIS: U cilju sprovođenja etničkog šišćenja ubijen je Srbin Milo Đukić i još dva neidentifikovana civila srpske nacionalnosti. Pre toga bili su zatvoreni, fizički maltretirani i mučeni, između ostalog nanošenjem rana po telu nožem, gutanjem soli i dr.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: U mučenju je učestvovao Stevan Demetar, a počinioci su Vlado Sabljić, Vlado Šterc i Marko Filković.
DOKAZ: Protiv pomenutih lica podnet je zahtev za sprovošnjnje istrage. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršnjnja krivičnog dela, kao i priznanja, tj. izjave svedoka nalaze s u spisima predmeta pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu I – VTK br. 1364/92.
NAPOMENA: Pomenuta lica su shodno sporazumu Vlade SRJ i Hrvatske razmenjena.
I-012
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Borovo naselje, polovina oktovra 1991.
KRATAK OPIS: Posle hapšenja Čedo Jović, N. Vojvodić, Pantić (konobar), Milan Silađin i još 6 nekvalifikovanih lica srpske nacionalnosti odvedeni su u Vukovar i ubijeni. Ova akcija izvedena je u sklopu privođenja civilnih lica iz skloništa , kuća i stanova za potrebe nasilne mobilizacije.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Postoje dokazi da su počinioci Vlado Šterc i Vlado Dametar, pripadnici vojne policije ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Protiv pomenutih ličnosti podnet je zahtev za sprovođenje istrage u vojnom tužilaštvu. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela, kao i izjave svedoka nmalaze se u spisima predmeta pri vojnom tužilaštvu u Beogradu, I – VTK 1364/92.
NAPOMENA: Obv počinioca razmenjena su shodno sporazumu između Vlada SR Jugoslavije i Hrvatske.
I-013
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Kukin Do, u rejonu sela Široka Kula kod Gospića, 16 – 18. oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Nakon mučenja likvidirano je 24 civila srpske nacionalnosti iz Gospića. Sudsko.medicinskom ekspertizom identifikovano je 11 lica Branko Štulić, Ljubica Trifunović, Stanko Smiljanić, Dane Bulj, Simo Kljajić, željko Mrkić, Mirjana Kalanj, Đorđe Kalanj, Dragica Vraneš, Nikola Gajić i Barać Radovan.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici MUP i ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Zapisnici o sudsko-medicinskoj ekspertizi, video zapis sa mesta zločina, video zapis sa iskazima članova porodica ubijenih, časopis Vojno-sanitetski pregled br. 2/92.
NAPOMENA: Prema kazivanju svedoka, u Gospiću je do kraja oktobra 1991. nestalo oko 500 žitelja Srba, za koje se pretpostavlja da su ubijeni.
I-014
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Zagoni, Bratunac, maj-juni 1992.
KRATAK OPIS: Svirepo mučenje civila srpske nacionalnosti (vađenje mozga, očiju, lomljenje kostiju lica, lomljenje rebara, probadanje stomaka nožem i dr.) – ubijeni su. Paunović Dušanka, Milošević Rada, Madović Miodrag, Gvozdenović Dragoljub i Jovanović Miloš – Špat.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Muslimanske snage.
DOKAZ: Zapisnici o pregledu leševa učinjeni u Domu zdravlja Bratunac, a koji su dostavljeni Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida.
I-015
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Vukovar, novembar 1991.
KRATAK OPIS: Podmetanje minsko-eksplozivnih materija pod civilne objekte u reonu Vukovara, od kojih je poginuo veći broj civilnih lica, među kojima su bila i deca.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Zdenko Nova, (1959), ranije sa prebivalištem u Vukovaru, Brođanac Franjo (1969), ranije sa prebivalištem u Našicama i Cako Zoran (1960), ranije sa prebivalištem u Đenovcu – SO Našice.
DOKAZ: Zapisnici o obdukcijama nastradalih lica, izjave svedoka i delimično priznanje okrivljenih nalaze se u krivičnom spisu kod Vojnog suda u Beogradu , KI br. 125/92.
NAPOMENA: Protiv okrivljenih podignuta je optužba.
I-016
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Borovo naselje, neutvrđenog dana u novembru 1991.
KRATAK OPIS: U cilju uništenja srpskog stanovništva na ovoj teritoriji ubijeni su Milan Vezmar, Milorad Zorić i Boško Grbić koji su bili u skloništu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici vojne policije ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Zahtev za sprovođnjnje istrage pokrenut je od strane Vojnog tužilaštva protiv Mate Jozičića i Darka Babića, hrvatskih državljana koji su pomenuta lica srpske nacionalnosti pokazali pripadnicima vojne policije ZNG. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršnja krivičnog dela kao i izjave svedoka nalaze se u spisima predmeta pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu I VTK br. 1360/92.
NAPOMENA: Mate Jozičić i Darko Babić su shodno sporazumu između vlada SR Jugoslavije i Hrvatske razmenjeni.
I-017
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Vukovar, 15. novembar 1991.
KRATAK OPIS: Posle saslušanja ubijen je Ivan Jagić iz Vukovara, ul. Čvorkovac br. 7 samo zato što je Srbin.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Zahtev za sprovođenje istrage pokrenut je protiv pomenutih lica. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela kao i izjave svedoka nalaze se u spisima predmeta pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu, I VTK br. 1139/92.
NAPOMENA: Pomenuta lica su shodno sporazumu vlade SRJ i Hrvatske razmenjena.
I-018
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Marino selo, Novska 15. novembar 1991.
KRATAK OPIS: Pripadnici ZNG Hrvatske su u ovom selu masakrirali 14 lica srpske nacionalnosti iz sela Kip i Klisa u blizini Daruvara (teritorija je sada pod kontrolom UNPROFOR-a): Mijo Danojević, Filip Gojković, Mijo Gojković, Nikola Gojković, Nikola Krajnović, Petar Novaković, Jovo (Tadija) Popović, Jovo (Teja) Popović, Milan Popović Pero Popović, Dušan popović, Jovo Gojković, Savo Gojković,
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pretpostavlja se da su lica koja su učestvovala u torturi i ubijanju Srba pripadnici daruvarske policije i hrvatske vojske – Vlado Kec, Gojko Boro, Josip Hunjek, Kaja Joščak, željko Šepl, Zoran Šepl i Damir Šepl.
DOKAZ: Izjave svedoka Mije Krajinovića o zločinu date Crvenom Krstu, Jugoslavije kao i dokumenti Crvenog Krsta Jugoslavije podnetih zajedničkoj Komisiji za potragu za nestalim licima i mrtvima.
I-019
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Paulin Dvor, Osijek, Hrvatska, Noć između 11-12. decembra 1991.
KRATAK OPIS: Noć između 11-12. decembra hrvatske snage kao i neke hrvatske paravojne jedinice izvršile su nmasakar nad 18 seljaka srpske nacionalnosti i jednim Mađarom koji je služio kod srpske familije. Pobijeni su sledeći seljani: Sudžuković Božo (1913), Sudžuković Marija (1914), Vuković Dara (1934), Katić Draga (1919), Katiić Mile (1933), Katić Mitar (1909), Katić Petar (1937), Katić Bosa (1939), Labus Milan (1940), Gavrić Jovo (1936), Medić Vuko (1929), Rodić Milka (1925), Jelić Boško (1942), Jelić Anđa (1953), Milović Spasoja (1933), Grubišić Boja (1916), Lapčević Milka (1916), Kećkeš Karlo (oko 55 godina).
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Snage ZNG Republike Hrvatske i paravojne jedinice hrvatske vojske. Nepobitno je poznat jedan od učesnika masakra – Ivanković Nikola zvani Danguba iz sela Vladislavci, star 35 godina. Preetpostavlja se da su i ostali učesnici iz susednih sela Vladislavci i Hrastin.
DOKAZ: Izjava svedoka Sudžuković Novice deponovana u Državnoj komisiji za utvrđivanje ratnih zločina i zločina genocida koji su počinjeni nad stanovništvom srpske i drugih nacionalnosti u vreme oružanih sukoba u Hrvatskoj. Lekarski izveštaj o uzroku smerti Vuković Dare (sekotina u predelu vrata i lica, obe šake, skinut skalp sa lobanje). Takođe, postoje dokazi Crvenog krsta Jugoslavije o slučaju ovog sela.
I-020
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Podravska Slatina, 17. decembar 1991. oko 24,00 časova.
KRATAK OPIS: Stanko Grkinić (1924) ubijen je iz vatrenog oružja u spavaćoj sobi svoje porodične kuće. Tom prilikom njegova supruga Marica (1926) je teško ranjena sa sedam metaka.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjave Grkinić Milana, otpusna lista za Maricu Grkinić.
I-021
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Osijek, 25. decembar 1991.
KRATAK OPIS: U noći 25 decembra pripadnici MUP.a Hrvatske upali su u stan Milenka Stanara (1948) koji je bio sam u stanu sa majkom, odveli su ga i ubili na zverski način. Njegova majka morala je platiti da bi dobila telo sina i sahranila ga.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici MUP-a Hratske iz Osijeka.
DOKAZ: Izjava svedoka Sudžuković Novice iz Beograda data pred Komisijom za prikupljanje podataka rati utvrđivanja zločina genocida i drugih zločina protiv čovečnosti koji su počinjeni nad stanovništvom srpske i drugih nacionalnosti. Izjava je data 7. aprila 1992.
I-022
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Karadžićevo, druga polovina 1991.
KRATAK OPIS: Radomir Tišmak, Zoran Šodolovac, Bogdan Rajičić, Čedo Marčeta, Sveto Marčeta, Miroslav Kuzmanović, Dražen Petrović, željko Petrović i Radmila Katić, svi civili srpske nacionalnosti, ubijeni su na najbrutalniji način. Radmila Katić je zaklana, a Zoranu Šodolovcu je odsečena glava.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Video snimak mesta zločina.
NAPOMENA: Pripadnici ZNG su upali u selo sa tri kamiona i jednim tenkom koji su imali oznake JNA, što je prevarilo stanovnike sela, pa su izašli da pozdrave svoju vojsku.
I-023
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Pakrac, početak januara 1992.
KRATAK OPIS: Vučković Nevenka (64), ubijena je na ulici hicem iz vatrenog oružja u glavu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjava Miljanić Jovana.
I-024
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Cerna kod županje, 16-17. februar 1992.
KRATAK OPIS: Rade, Anica, Nena, Milena (18) i Marko (13) Olujić ubijeni su iz vatrenog oružja u svojoj porodičnoj kući.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Cetina Ivan, stožernik ZNG u selu, sa Šitum Jakišom, Mandić Ivanom i Stepić Ivanom.
DOKAZ: Izjava Branka Olujića data Državnoj komisiji za utvrđivanje ratnih zločina genocida koji su počinjeni nad stanovništvom srpske i druge nacionalnosti u vreme oružanih sukoba u Hrvatskoj (Sadašnja adresa, Dobanovci, ul. Zemunska br. 69).
NAPOMENA: Prema kazivanju Branka Olujića, zagrebački časopis “Arena” je objavio storiju o ovom ubistvu.
I-025
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Daruvar, ul. Kranjčevićeva br. 17, 25. februar 1992. oko 21,00 časova.
KRATAK OPIS: Radovan (36), Jovanka, devojačko prezime Medaković (32), Dejan (14) i Nenad (10) Radosavljević ubijeni su u svojoj porodičnoj kući.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG iz Daruvara.
DOKAZ: Izjava Milković Milice, rođene Radosavljević, data Državnoj komisiji za utvrđivanje ratnih zločina genocida koji su počinjeni nad stanovništvom srpske i druge nacionalnosti u vreme oružanih sukoba u Hrvatskoj (sadašnja adresa, Temerin, ul. Baranji Karolja br. 8).
NAPOMENA: Tela pokojnih članova Radosavljević su sahtanjena 28. februara 1992. u selu Imsovcu kod Daruvara.
Prema podacima iz prijave, povodom ovog zločina je uhapšen pripadnik ZNG po prezimenu Mudri, koji je u sudskom postupku oslobođen.
I-026
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Sijekovac kod Bosanskog Broda, 26. marta 1992.
KRATAK OPIS: Nakon upada u selo likvidirano je 12 civila srpske nacionalnosti. Ubijeni su. Zečević Branislav, Zečević Borislav, Zečević Jovo, Zečević Milan, Bačić Pejo, Bačić Risto, Bačić žarko, Radovanović Vid, (nepokretan starac), Radovanović željko, Milošević Milan Milošević Nenad i Martić Momir.
Tom prilikom potpuno je razoreno 50 srpskih kuća.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Muslimansko-hrvatske snage.
DOKAZ: Video zapis mesta zločina sa iskazima svedoka.
NAPOMENA: Mesto zločina je posetio član Predsedništva BiH Fikret Abdić.
I-027
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Sijekovac, Severna Bosna, 26. mart 1992. oko 16,00 časova.
KRATAK OPIS: Naoružana paravojna muslimansko-hrvatska grupa napala stanovnike sela Sijekovac nakon poziva na pregovore. Posle neuspelih pregovora o kojima svedoči delegacija Srba, pomenuta grupa napala selo i ubila Jovu Zečevića i njegove sinove Milana, Petra i Vasu, Luku Miloševića i njegove sinove želju i Dragana. Vida Radanovića i sina Mirka, Sretu Trifunovića. Neke leševe su kamionom i traktorom bacili u reku Savu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Zločin su počinili pripadnici hrvatskog ZNG koje je predvodio Ante Prkačin, i Muslimani ( u prilogu spisak 28 lica koja su počinila masakr) pošto su prethodno pozvali delegaciju Srba u krizni štab Sijekovac.
DOKAZ: Pismenu izjavu o zločinu i počiniocima dali srbi koji učestvovali u pregovorima : Babić Milan, Zečević Milan i Kušljić Nikola.
I-028
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Kostreš kod Bosanskog Broda , 03. april 1992.
KRATAK OPIS: Prilikom upada u selo zaklano je 66 lica srpske nacionalnosti . Ubijeni su: četiri člana porodice Zorić, tri člana porodice Stanić, po dva člana porodica Mitrić, Gojković, Ivić, Pavić, Mišić i Đurić, po jedan član porodice Vasić, Lazić. Pored njih zaklano je i 20 muškaraca, 15 žena i 10 dece čiji identitet još uvek nije utvrđen.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Alija Selimagić, Mujčin Sead, Enes Havić, Bećir Hodžić i drugi pripadnici muslimansko-hrvatskih snaga.
DOKAZ: Video-zapis izjave Alije Selimagića.
NAPOMENA: Pre klanja zločinci su silovali ženske osobe među kojim su bile i devojčice starosti 12 i 14 godina.
U operacijama oko Bosanskog Broda učestvovala je i 108. brigada hrvatske vojske.
I-029
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Kupres, 06. april 1992.
KRATAK OPIS: Posle mučenja na najbrutalniji način likvidirano je 28 civila srpske nacionalnosti. Ubijeni su. Niko Karajlić (zaklan), Milorad Kontić zvani Ćiro (iskopano levo oko), Špiro Bosnić (zaklan), Todor Dragoljević, Tripko Pavlović zvani Lola (ubijen udarcem tupim predmetom po glavi tako da mu je odvaljen gornji deo lobanje), Stevo Bubonja (iskopano desno oko), Lazo Kontić (smrskana desna strana lica od udarca tupim predmetom; odsečeno desno uho), Vugonja Stevo (iskopano desno oko), Duvnjak Milan, Duvnjak Cvetko, Duvnjak Mitar, Čelebić Drago, Kalinić Marko, Šormaz Dragan, Baštić Predrag, Pavlović Jovo, Šešum Momčilo, Zubić Jovo, Karan Nedeljko i Jarčević Vlastimir.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Ratko Rebrina, Safet i Sulejman Pilić, Matko Vila, Mateš Ivo, žulj Branko i drugi pripadnici hrvatsko- muslimanskih snaga.
DOKAZ: Video zapis sa mesta zločina sa izjavama svedoka, izjava Milice Šormaz, fotografije ubijenih.
I-030
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Odžak, Kupres, BiH, 01. maj 1992.
KRATAK OPIS: Ubijeno 9 meštana Kupresa srpske nacionalnosti: Pavlović Jovo, Kaulić Mirko, Zubić Jovo, Šormaz Dragan, Jarčević Vlastimir, Karan Nedeljko, Duvnjak Vlado, Šešum Momčilo i Bastić Predrag.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pilić Safet, Pilić Sulejman, Pilić Sejo, Pilić Ekrem, Vila Milenko, Vila Marko, Mil Mijo, Vila Zoran, Rebrina Ratko, Mandžuka Smail, Kaminski Miroslav, Jelić Ante, Mandžuka Zijad, žulj Božo, Dumančić Pero. Svi iz Kupresa i nalaze se u bekstvu.
DOKAZ: Nakon izvršenog uviđaja sa vojnim istražnim organima, Više javno tužilaštvo u Banjaluci podnelo je krivičnu prijavu pod br. KU.94/92 od 13. maja 1992. protiv navedenih 16 lica zbog osnovane sumnje da su na svirep i podmukao način iz nacionalističkih pobuda lišili života navedene meštane – Srbe i tako počinili krivično delo protiv čovečnosti i međunarodnog prava.
I-031
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Konjic, 02. maja 1992.
KRATAK OPIS: Đuro Magazin (70) ubijen je u neposrednoj blizini svoje kuće, dok je popravljao porušenu ogradu oko srpske pravoslavne crkve.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: M. Čomaga, muslimanski ekstremist.
DOKAZ: Izveštaj predstavnika Udruženja Srba iz bosne i Hercegovine.
I-032
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Koncentracioni logor Ljubuški, druga polovina maja 1992.
KRATAK OPIS: Nakon što su krajem aprila 1992. u Čapljini uhapšeni Tripić (Sretena) Dražen i Tripić Sreten i mesec dana mujčeni u logoru u Ljubuškom, odvedeni su na reku Trebižat, kod vodopada zvanog Kravica i tamo ubijeni. Dražena su na očigled oca nabili na ražanj i živog ispekli , a Sretena su posle toga izmasakrirali i ubili.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici HOS iz Čapljine ili Ljubuškog.
DOKAZ: Izjava svedoka čiji je identitet deponovan u arhivi Udruženja Srba iz Bosne i Hercegovine.
I-033
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Sela Bjelovčina, Ceriće i Donje selo, opština Konjic, 22. maja 1992.
KRATAK OPIS: Po kratkom postupku ubijeni su: četveročlana porodica Milošević, Ćečez Milorad, Ćečez Dušan, Ćečez Velimir, Ćečez Mirko, Ninković Stevica, Ninković Marko, Ninković Rade, Kuljanin predrag, Kuljanin Tihomir i živak Novica. Pretpostavlja se da je broj ubijenih Srba veći.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatsko-muslimanske snage.
DOKAZ: Izveštaj predsednika Udruđenja Srba iz Bosne i Hercegovine,
NAPOMENA: Sav srpski živalj iz pomenutih sela je posle napada odveden u logor Čelebići.
I-034
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Bradina, 25-28. maj 1992.
KRATAK OPIS: Po kratkom postupku i na svirep način, ubijeni su. Pero Mrkajić, (poliven benzinom i zapaljen), Rade Mrkajić, Zoran Mrkajić, Rajko Mrkajić, Spaso Mrkajić, Risto Mrkajić, Zoran Mrkajić, Velibor Mrkajić, Đorđić Zoran, Đorđić Neđo, Đorđić Boško, Kuljanin Milorad, Kuljanin Nedeljko, Kuljanin Gojko, Kuljanin Pero, Kuljanin Sreten, Kuljanin Zdravko, Kuljanin Milovan, Kuljanin Slavko, Kuljanin Nedeljko, Vujičić Kesa, Vujičić Dragan, živak Zdravko, živak Toma, živak Veseljko, žuža Branko, Koprivica Njegoš, i Bogdan Kureš,
Pored navedenih 26 civila, pretpostavlja se da je broj ubijenih veći-
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatsko-muslimanske snage.
DOKAZ: Izveštaj predsednika Udruženja Srba iz Bosne i Hercegovine; izjava svedoka čije je ime deponovano u Udruženju Srba iz Bosne i Hercegovine i Državnoj komisiji za ratne zločine i zločin genocida.
NAPOMENA: Sretku Kuljaninu i još jednom ubijenom Srbinu odsečene su glave i odnete kao trofej u Konjic.
I-035
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Tasovčići, (Čapljina), 07. jun 1992.
KRATAK OPIS: Civili nasilno lišeni života. Misita Milan, zvani Pota, rođen 1944. Misita Ilija, zvani Pundo, rođen 1929., Iljačić Vojko, zvani Majstor, rođen 1921., Bekan Branko, rođen 1942., Đonlaga Đoko, rođen 1943. Reljić Đurđa, rođen 1943. i Reljić Vukašin, rođen 1974. Prva trojica iz ovog spiska su ubijeni ispred svojih porodičnih kuća, a ostali su ubijeni s leđa pri pokušaju bega ispred formacija HOS-a koje su nailazile u selo.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Vegar Jozo (ubio Misita Milana) i drugi neidentifikovani pripadnici HOS-a.
DOKAZ: Izjava svedoka čiji je identitet deponovan u arhivi Udruženja Srba iz Bosne i Hercegovine.
I-036
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Klepci (Čapljina), 07.jun 1992.
KRATAK OPIS: Čukteraš Simana, devojačko prezima Slijepčević, rođena 1925. zaklana ispred svoje porodične kuće.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Izjava svedoka čiji je identitet deponovan u arhivi Udruženja Srba iz Bosne i Hercegovine-
I-037
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Potkosa (Čapljina), 07. jun 1992. oko 14,00.
KRATAK OPIS: Ljačić Bosa (1928) zaklana ispred svoje porodične kuće.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici HOS-a iz porodice Šeitanić iz sela Opličića, inače bivši susedi ubijene.
DOKAZ: Izjava svedoka čiji je identitet deponovan u arhivi Udruženja Srba iz Bosne i Hercegovine.
I-038
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Rečice, opština Čapljina, 07. jun 1992. godine oko 15.00,
KRATAK OPIS: ždralić Radoslavka (1932) zaklana ispred svoje porodične kuće.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici HOS-a iz porodice Šuta iz susednog sela Opličića – zaseok Čučkovine.
DOKAZ: Izjava svedoka čiji je identitet deponovan u arhivi Udruženja Srba iz Bosne i Hercegovine.
I-039
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Prebilovci (Čapljina), 07. jun 1992.
KRATAK OPIS: Dragićević Gospava, zvana Goša (1905) i medić Draginja, zvana Draga (1930) zaklane ispred svojih porodičnih kuća.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici HOS-a iz Čapljine.
DOKAZ: Izjava svedoka čiji je identitet deponovan u arhivi Udruženja Srba iz Bosne i Hercegovine-
I-040
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Selo Čemerno kod Sarajeva, 10. juna 1992. u jutarnjim časovima.
KRATAK OPIS: U brutalnom napadu na selo u kome se nalazilo isključivo civilno stanovništvo, likvidirano je i masakrirano 29 Srba, dok je selo spaljeno. Ubijeni su: Bunjevac Đorđe (56), Bunjevac Rajko (56), Bunjevac Goran (35), Bunjevac Koviljka, (56), Bunjevac Milosava, Bunjevac Milan, Bunjevac Ranko, i Bunjevac Slavojka (7), Damjanović Radinka (32), Damjanović Ranka (30), Damjanović Pasa (52), Damjanović Zdravko (27), Damjanović Staka (57), Marković Stanoje, Marković Đuka, Marković Manojlo, Trifković Milenko (59), Trifković Jana (47), Trifković Rajko (17), Malešević žarko, Malešević Milovan, Janković Miroslav, Janković Sreten, Rašević Stana (68), Kapetanović Svetozar, Jeftić Radomir, Đurđajić Gojko, Mičić Nedeljko, i Cvjetković Novo.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Muslimansko-hrvatske snage.
DOKAZ: Video zapis sa mesta zločina, sa svedočenjem Rašević Petra i preživelog člana porodice Trifković.
I-041
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Granica Crne Gore i BiH, 06. jula 1992.
KRATAK OPIS: Pripadnici Teritorijalne odbrane BiH Srpske nacionalnosti lišili su života tročlanu porodicu koja se sa dobijenom dozvolom nastojala prebaciti iz Foče u Crnu Goru.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Šest pripadnika Teritorijalne odbrane Republike Srpske.
DOKAZ: Pokrenuta istraga protiv šest navedenih lica za krivično delo ratnog zločina protiv civilnog stanovništva pred višim sudom u Podgorici, što sadržano u informaciji Saveznog državnog tužioca br. A 69/92 od 28.10. 1992.
I-042
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Sela Rogosije i Netirišta kod Milića, između 25. i 26. septembra 1992.
KRATAK OPIS: Ubijeni su D. Alimpić, J. Sevkušić, M. Kovačević . M. Vuičić, Lj. Jurošević, Z. Ravnjaković M. Mitrović, Luka i Velimir Majstovorić, Međo, Nenad i Mile Stanišić, Dragoljub i Radomir Deurić, žarko, Milomir i Marko Prodanović, Bora i Tomislav Tešić, Č. Tošić, Mi. Mijić, R. Rebić, Radenko i Tomislav Tešić.
Tri nastradala još nisu identifikovana, a za telima devetorice se još uvek traga. Dvojica su ubijana nabijanjem na kolac, a ostali su usmrćeni klanjem, odsecanjem glave i spaljivanjem, s tim da im je prethodno pucano u noge da ne bi mogli bežati. Jedan broj tela je pronađen kastriran, a jednom broju poginulih su sečeni prsti.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici muslimanskih oružanih formacija.
DOKAZ: Storija TV Beograd koja sadrži snimak izmasakriranih tela sa kazivanjem S. Đerića, hirurga bolnice u Milićima i kazivanje američkog novinara Ričarda Rosa.
I-043
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje civila
MESTO I VREME: Novska, ul. Nikole Tesle 44, 20-21. decermbar 1991.
KRATAK OPIS: Bračni par Keleura Mirko i Marica, njihova rođaka Milanović, bračni par Uzelac Andrija i Jela masakrirani su u kući familije Keleura. Jeli Uzelac odsečena je glava, Telo Marice Keleura rasporeno je od grla do genitalija, dok je Andrija Uzelac nađen sa odsečenim prstima leve ruke.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Kata Tomić poznata kao Katica, sused ubijene familije sa grupom etničkih Albanaca članova ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjava Dragana i Dražena Keleure.
NAPOMENA: žrtve su sahranjene na groblju u selu Borovac, Autopsija nije urađnjna, ali postoji svedočenje rođaka.
II-001
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Mesto nepoznato, 19. januar 1991.
KRATAK OPIS: Lišavanje života dva zarobljenika, pripadnika protivničke strane.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Goran Nikolić delo počinio kao rezervni vodnik JNA iz VP 9898 Batajnica.
DOKAZ: Dokazi se nalaze u krivičnim spisima u Vojnom sudu KI br. 165/91 od 12. decembra 1991.
NAPOMENA: Istraga protiv okrivljenog nije završena.
II-002
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Zatvor u Vlaškoj ulici u Zagrebu, prva polovina 1991.
KRATAK OPIS: Zarobljeni rezervni kapetan JNA, čiji identitet nije utvrđen, ubijen je na najbrutalniji način. Metalnim šipkama je udaran u glavu, usled čega mu je odmah mozak ispao iz lobanje, a potom je sekirom isečen na komade. Ostaci su stavljeni u dve najlon kese i izbačeni.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnik obezbeđenja zatvora po imenu meho, prezime nepoznato.
DOKAZ: Izjava Stojana Borojevića data organima JNA.
II-003
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Vukovar, 10. oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Ubistvo dva vojnika, pripadnika JNA, do sada neidentifikovana, koji su se u slobodnom vremenu kretali po gradu radi kupovine. Ubijeni na izuzetno surov način (hladnim oružjem, jednom od ubijenih još dok je bio živ izvađena su dva zlatna zuba iz vilice, sečenje prstiju, ruku, nogu).
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Miladin Milković, Ivica Zrnić, Ivica Asanović, pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Svedočenje Miladina Milkovića pred organima JNA nakon zarobljavanja, navedeno u publikaciji “Nasiljem i zločinom protiv prava”, Vojnoizdavački i novinski centar, Beograd, 1991.
II-004
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Selo Laslovo, 09. septembar 1991.
KRATAK OPIS: Dušan Marković, Mirko Lavadinović i Srđan Cvetković, pripadnici, Srpske dobrovoljačke garde, nakon zarobljavanja u selu Palača, ubijeni su na najbrutalniji način. Pre ubijanja, sečeni su im prsti, uši, vađene oči, gašenje cigarete o telo, tako da gotovo nisu mogli biti prepoznati nakon što su tela vraćena.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG – Osijek.
DOKAZ: Video snimak tela Dušana Markovića, Mirka Lavadinovića i Srđana Cvetkovića, sa objašnjenjima; fotografije ubijenih.
NAPOMENA: Jednu od žrtava prepoznao je otac, gledajući snimke koje je prikazala nemačka televizija ZDF tvrdeći da se radi o žrtvama Hrvatima, koje su masakrirali Srbi.
II-005
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Vukovar, 17. septembar, 1991.
KRATAK OPIS: Nedeljko Tanacković je kao pripadnik JNA uhapšen od strane Hrvatskih snaga posle borbe u Mitnici, predgrađu Vukovara. Od tada mu se gubi svaki trtag.
Zahtevi za njegovim lociranjem podneti su preko ICRC hrvatskim vlastima, kao i UNPROFOR-u, ali Hrvatske vlasti nikada nisu dale ni jedan dokument koji bi svedočio o njegovom zatvaranju u neki od logora. Zbog toga se veruje da je ubijen.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG locirani u Vukovaru (Mitnica).
DOKAZ: Zahtevi lokalnih vojnih vlasti iz Šida, UNPROFOR u i zvanični zahtev za potragu za nestalim licima ICRC 101059.
II-006
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Vukovar, 17 septembar 1991.
KRATAK OPIS: Stevan Sandić je kao rezervista JNA uhapšen zajedno sa Nedenjkom Tanackovićem u Vukovaru od strane hrvatskih oružanih snaga u prisustvu svedoka i posle toga mu nestaje svaki trag. Hrvatske snage nikad nisu njegovo ime prikazali na listi zatvorenika kojima raspolažu, niti je bio registrovan kod ICRC. Postoje velike indicije da je ubijen u zatvoru po hapšenju.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Snage ZNG u Mitnici kraj Vukovara.
DOKAZ: Izjave svedoka živana Lazarevića kao i video traka od 19. septembra, snimak HTV koji pokazuje Sandića u zatvoru i daje njegov intervju. Takođe zvanični zahtev za nestalim licima ICRC 101058.
II-007
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Ivanovo selo, Hrvatska, 18-19. septembar 1991.
KRATAK OPIS: U borbama sa hrvatskim snagama koje su napale Ivanovo selo ranjen je Verić Veselko. Njega su iste snage i uhapsile. Sproveden je u bjelovarsku bolnicu odakle mu se gubi svaki trag.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Snage ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjava svedoka Milivoja Barešića koji je radio u bjelovarskoj bolnici pre nego što je Napustio Hrvatsku i preselio se u SR Jugoslaviju.
NAPOMENA: Pošto se nije nalazio ni na jednom spisku za razmenu veruje se da je ubijen.
II-008
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Karlovac, most na Korani, 21. septembra 1991.
KRATAK OPIS: Nakon zarobnjavanja grupe od 23 pripadnika JNA, na brutalan način ubijeno je njih 13. Likvidirani su: Jovan Sipić, Božo Kozlina, Nebojša Popović, Milić Savić, Milenko Lukač, Nikola Babić, Mile Peurača, Slobodan Milovanović, Svetozar Gojković, Miloš Srdić, Zoran Komadina, Mile Babić, i Vaso Božić.
Zarobnjenima je prvo pucano u noge da bi im se onemogućilo bekstvo, a potom su dodučeni hladnim oružjem i hicima iz vatrenog oružja iz neposredne blizine.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Mihajlo Hrastov sa drugim pripadnicima ZBG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Video snimak sa sahrane ubijenih i snimak svedočenja Branka Madžarca, koji je preživeo masakar, i hirurga dr. Milana Kresojevića.
NAPOMENA: Telo ubijenih su obdukovana, najverovatnije u karlovačkoj bolnici. Okružni sud u Karlovcu je vodio krivični postupak protim Mihajla Hrastova i doneo presudu kojom ga je oslobodio odgovornosti.
II-009
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Bjelovar, 29. septembar 1991.
KRATAK OPIS: Nkon zauzimaea kasarne i zarobnjavanja određenog broja vojnika i starešina JNA, pripadnici ZNG R. Hrvatske su strenjali: Rajka Kovačevića, pukovnika – komandanta kasarne, Miljka Basića, potpukovnika i Dragišu Jovanovića, kapetana prve klase.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Jure Šimić, predsednik Izvršnog veća opštine i predsednik kriznog štaba ZNG u Bjelovaru.
DOKAZ: Izjave svedoka. Tomić Milan, Siloš Stevanović, Bora Ranđelović, Radovan Kumrić, željko Rjasnoj, Milan Mihić, Veljko Spasić.
Zapisnici o obdukciji Kovačevića, Jovanovića i Vasića sa fotodokumentacijom.
NAPOMENA: Ostali zarobnjeni vojnici i starešine JNA bili su maltretirani i mučeni.
II-010
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Bjelovar, 29 septembar 1991. oko 11,00 časova.
KRATAK OPIS: Nakon zarobljavanja dvojice starešina i šest vojnika kod skladišta “Bedenik”, streljan je komandir straže – stariji vodnik Ranko Stevanović.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pranjić Marko, iz Hrgovljana, pripadnik ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjave svedoka. Radovan Kumrić i željko Rjasnoj.
II-011
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Rakitje (Zagreb), 30 septembar 1991. oko 14,00 časova.
KRATAK OPIS: Marko Utržan, zuarobnjeni vojnik JNA, ubijen je hicem iz vatrenog oružja u glavu iz neposredne blizine.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnik ZNG albanske nacionalnosti pod nadimkom Ranko (pravo ime nije poznato)
DOKAZI: Sudski spis KR br. 189/92.
II-012
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Popovača kod Zagreba, 10. septembar 1991.
KRATAK OPIS: Ubistvo majora JNA Jana Valentika, koji je bio lišen slobode od strane pripadnika ZNG, koji su zaustavili vozilo cisternu kojim je prevožena voda za piće namenjenim jedinicama JNA stacioniranim kod Siska, na zadatku sprečavanja međunacionalnih sukoba u tom kraju. Major Valentik i vojnik Aleksandar Milićević (vozač) nisu bili naoružani. Nakon ubistva majora Valentika, vojnik Milićević odveden je u nepoznatom pravcu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Navodi u publikaciji “Nasiljem i zločinom protiv prava”, Vojno-izdavački i novinski centar, Beograd 1991.
NAPOMENA.: Organi MUP-a Hrvatske posmatrali su događaj iz neposredne blizine i odbili su da intervenišu. Takođe, odbili su da vojnim organima daju bilo kakve podatke o ovom zločinu,.
II-013
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Bjelovar, 02. oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Nekoliko pripadnika ZNG su iz ćelije boj 2. Bjelovarskog zatvora izveli zarobljene pripadnike JNA. Zdravka Dokmana, Ivana Hosjaka, Milorada Đorđevića, Radovana Gredeljevića, Boška Radonića i Mirka Ostojića i odveli ih u šumu nedaleko od farme za tov junadi (vlasništvo Kiš Josipa) u Velikom Korenovu, gde su ih streljali. Tela streljanih zarobljenika su zakopana u đubrištu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Tulić (ime nepoznato), privatni ugostitelj, vlasnik restorana “Ravni krovovi” u Bjelovaru, ulica Matačićeva i Bilak (ime nepoznato). Obojica su pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjave svedoka: Veljko Spasić i Radovan Kumrić.
II-014
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Selo Bogdanovci kod Vukovara, neutvrđnjnog datuma u oktobru 1991.
KRATAK OPIS: Ubijena su dva pripadnika JNA, koji su se predali. Oni su za sada neidentifikovani.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Počinilac je Berislav Šimić, pripadnik hrvatskih oružanih snaga.
DOKAZ: Vojni tužilac je podneo zahtev za sprovođenje istrage. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela kao izjave svedoka nalaze se u spisima pri vojnom tužilaštvu u Beogradu , I-VTK br. 114/92.
NAPOMENA: Šimić je razmenjen shodno sporazumu o razmeni zarobljenika između Vlade SRJ i Hrvatske.
II-015
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Velika Pisanica, Grubišino Polje, Hrvatska, 31. oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Posle borbi i ranjavanja uhapšen je Lazić Zoran. Poslat je u bolnicu u Bjelovaru (Hrvatska). Posle izlečenja poslat je u Zagreb odakle mu se gubi svaki trag.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatske snage koje su napale Veliku Pisanicu.
DOKAZ: Izjave svedoka Radovana Glušača koji je lečen u istoj bolnici u Bjelovaru, kao i Marije Birač zaposlene u bolnici u Bjelovaru.
NAPOMENA: Pošto se nije nalazio ni na jednoj od lista za raznmenu veruje se da je ubijen neposredno po hapšenju.
II-016
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Petrinja, 04. novembar 1991.
KRATAK OPIS: Kao pripadnik JNA (tenkista), vojnik Milan Damjanović poslat je sa svojom jedinicom u region Banija, o4. novembra 1991. zajedno sa podoficirom JNA Omerom Kurtalićem izvučen je iz tenka od strane hrvatskih snaga i uhapšen. Ime. M. Damjanovića nikada nije figuriralo na listi razmene zatvorenika ili na listi zatvorenika koji su posećeni od Međunarodnog komiteta crevenog krsta. Zbog toga je opravdan strah da je ubijen neposredno posle hapšenja.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici hrvatskih snaga.
DOKAZ: Zahtev za potragom za nestalim licem boj 1010066 pri Crvenom krstu Jugoslavije.
II-017
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Kopački rit, Baranja, (teritorija pod zaštitom UNPROFOR-a), 03.decembar 1991.
KRATAK OPIS: Posle kratkih borbi između jedinica JNA i hrvatskih snaga uhapšen je pripadnik JNA Rade Stankov o kome posle toga nema nikakvih podataka, pretpostavlja se da je ubijen posle predaje hrvatskim snagama.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatske snage koje su kontrolisale Kopački rit.
DOKAZ: Duško Ćirić, pripadnik JNA svedok je hapšenja. Postoji zvanični zahtev za traganjem za nestalim licem ICRC 101091 sa kopijom fotografije
NAPOMENA: Hrvatske vlasti nisu odgovorile ni na jedan zahtev da se locira ovo osoba.
II-018
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Vučjak Čečevački, Slavonska Požega, Hrvatska, 10. decembar 1991.
KRATAK OPIS: Posle napada hrvatskih snaga na ovo selo uhapšen je Starčević Rajko, pripadnik teritorijalne odbrane i odveden u Slavonsku Požegu u zatvor. Registrovan je od strane Međunarodnog komiteta crvenog krsta pod broj 1601 čija koKomisija ga je i posetila. Posle posete delegacija ICRC gubi mu se svaki trag i veruje se da je ubijen.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Snage ZNG koje su napale selo Vučjak Čečevački
DOKAZ: Izjava majke imenovanoga Milka Starčević, odnosno kao i registracija ICRC 1601 koja potvrđuje da se Starčević nalazio u hrvatskom zatvoru.
II-019
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Velika Klisa, Daruvar, Hrvatska, 10. decembar 1991.
KRATAK OPIS: Posle borbe sa hrvatskim snagama Terzić Radovan je kao ranjenik uhapšen od strane hrvatskih snaga u Velikoj Klisi. Posle toga Terziću se gubi svaki trag pa se opravdano veruje da je ubijen.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Snage ZNG koje su napale Veliku Klisu.
DOKAZ: Izjava svedoka željka Panića koji je sada u Baranji, region pod zaštitom UNPROFOR-a koji je bio svedok odvođenja Terzića od strane hrvatskih snaga.
II-020
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Vučjak Čečovački (Hrvatska, 10. decembra 1991.
KRATAK OPIS: Dulić Mile uhapšen je kao pripadnik teritorijalne odbrane posle napada hrvatskih snaga na pomenuto selo Vučjak Čečevački. Od tada mu se gubi svaki trag.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatske snage koje su učestvovale u napadu na pomenuto selo.
DOKAZ: Svedok Goran Šimić prisustvovao je hapšenju Dulića i video je da je odveden u pravcu lokalnog groblja.
NAPOMENA: . Pošto se nije nalazio ni na jednoj od lista za razmenu veruje se da je ubijen neposredno po hapšenju.
II-021
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Selo Mašićka Šagovina, Okučani, sada pod kontrolom UNPROFOR-a, 19. decembar 1991.
KRATAK OPIS: Ubistvo civila i srpskih boraca teritorijalne odbrane i dobrovoljaca koji su učestvovali u odbrani sela i koji su se predali hrvatskim vojnim snagama. Na licu mesta ubijeno je 10 ljudi, jedini preživeli je Zoran Dražić iz Mokrina koji je prebačen u logor Nova Gradiška. Među ubijenima su. Predrag Cindrić, Jovan Ćirković, Dragoljub Durutović, Branko Miletić i Milan Stojčević. Druga grupa uhapšenika odvedena je od strane hrvatske vojske i zapaljena u kući Branka Miletića.Radi se o Ljubici Cindrić, Jovici Milosavljević, Ružici Milosavljević, Marici Mioković i Stojki Mioković. Osim toga ubijeni su Milorad Mioković Jovo Savanović, Zora Bandić, Gospava Mandić. Milenko Tubić i Mlađenka Tubić. Svi oni ubijeni su i sahranjeni u zajedničkoj grobnici i zakopani buldožerom.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hapšenje su izvršili Ante Bolić iz Nove Gradiške, Andro Bakonić iz Nove Gradiške, Darko Grgić iz Cerničke Šagovine. Ubistvo prve grupe ljudi izvršio je Ivan Klepić pripadnik tzv. odreda smrti hrvatskih snaga za eksterminaciju. Ubistvo paljenjem izvršili su članovi vojnih snaga.
DOKAZ: Izjave svedoka Dušice Nikolić, Jovica Milosavljevića i Mileta Nikolića koji su bili zatvoreni u logoru Kerestinac i registrovani pod brojem IDRC 1649, 1626, 1654/92. Izjave su date Crvenom krstu Jugoslavije. Postoji i video traka koju su učinili same hrvatske vojne snage koja je počinila ovaj gnusan zločin sa pismenim objašnjenjem.
II-022
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Osijek, januar – februar 1991.
KRATAK OPIS: Ojkić Savo iz Voćina, uhapšen od strane hrvatskih vlasti u osciječkom zatvoru je iziložen brutalnoj fizičkoj torturi, zbog koje je zadobio teške telesne povrede koje su prouzrokovale smrt. Ojkić je preminuo u zagrebačkoj bolnici gde je bio prebačen radi ukazivanja pomoći.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Stražari osiječkog zatvora.
DOKAZ: Izjava svedoka Svetozara Zlokolice.
II-023
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Sarajevo, 02. i 03. maj 1992.
KRATAK OPIS: Prilikom povlačenja pripadnika JNA iz Komande garnizona u Sarajevu, uprkos dogovoru sa članovima Predsedništva BiH i garantovanju bezbednog prolaza kolone u povlačenju su dva puta napadnuta i tom prilikom je zarobljen veći broj pripadnika JNA od kojih su neki na licu mesta ubijeni iz vatrenog oružja sa bliskog odstojanja. Ubijeni su: Normela Šuka, civil, potpukovnik Boško Jovanić, kapetan prve klase Marko Labudović, poručnici Ivica Cvetković, Nihad Kastrati i Obrad Gvozdenović, stariji vodnik Kazafer Rotić, sesetar Ivica Simić i vojnici Momir Mojsilović, Stevo Ritan, Vlastimir Petrović, Zoran Gajić, Robert Kočiš, Nebojša Jovanović, Goran Divović, Slobodan Jelić, Predrag Cerović, Miodrag Đurović, Srećko Jovanić, Branko Popović, Dragan Vitković, Zdravko Tomović i Perica Nović. Veći broj poripadnika JNA je ranjen.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici muslimansko-hrvatskih formacija pod komandom predsedništva BiH.
DOKAZ: U oba slučaja sigurnost su garantovali predstavnici PMEZ i UNPROFOR.a u Sarajevu.
II-024
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Sarajevo, 03. maj 1992.
KRATAK OPIS: Nakon fizičkog mučenja ubijen potpukovnik JNA Jovanić Boško (komanda 2. vojne objalsti – Sarajevo). Ubistvo izvršeno u toku napada na kolonu vojnih vozila koja su prevozila vojne starešine i materijal iz Sarajeva u Lukavicu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici “zelenih beretki” sa grbom TO BiH.
DOKAZ: Izjava svedoka: Dunjić Dejan iz Čačka, ranije vojnik u VP 8525 Sarajevo, Damnjanović Dragan iz Šapca, ranije vojnik u VP 8866Sarajevo.
II-025
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Selo Vitkovići, Goražde, BiH, 03-05. maj 1992.
KRATAK OPIS: U logoru za Srbe muče muškarce, žene i decu. Zelene beretke, među kojima se najviše ističe lice po imenu Pelam (bivši konobar), svakodnevno dolazi iz Goražda, odvode Srbe u nepoznatom pravcu i kolju ih. Tačan broj ubijenih je nemoguće utvrditi. Nad Srbima u Goraždu se iživljavaju na svakojaki način, žene siluju, a ubijaju i decu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Muslimanske Zelene beretke.
DOKAZ: Izjava Zmukić Desanke, domaćice, kojoj je o zločinu zelenih beretki pričao poštar Miro Tadić, koga su Muslimani pustili iz zatvora u Vitkovićima.
II-026
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Konjic, 14. maja 1992.
KRATAK OPIS: Rade Milinović je ubijen posle svirepog mučenja. Pre ubistva polomljen mu je nos i ruke i po celom telu su mu gašeni opušci od cigareta.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici hrvatske vojske.
DOKAZ: Izveštaj predsednika Udruženja Srba iz Bosne i Hercegovine.
NAPOMENA: Telo je izručeno 20 nmaja 1992.
II-027
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Logor Čelebići, kraj maja i juni 1992.
KRATAK OPIS: Ubijeni su Kuljanin Milorad, Vujičić Viroslav, Samouković Boško, Simo Jovanović, Čedo Avramović, Milošević Neđo, Petko Gligorović, željko Ćećez, Miro Vujačić i Mrkajić Pero.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatsko-muslimanske snage.
DOKAZ: Izjava svedoka čiji je identitet deponovan u Udruženju Srba iz Bosne i Hercegovine i Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida.
II-028
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje uhapšenika – ratnih zarobljenika
MESTO I VREME: Petrinja, južno od Zagreba, 08. oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Momčilo Marković, rezervista JNA proglašen je za nestalog u akciji 08.oktobra 1991. Uhapsile su ga hrvatske snage i odvele u logor Kerestinac blizu Zagreba gde mu se gubi svaki trag. Postoji indikacija da je posle mučenja ubijen u logoru Kerestinac.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatske vojne i policijske snage.
DOKAZ: Zahtev za potragu za nestalim licima br. 1011062 podnet Crvenom krstu Jugoslavije, izjava sestara nestalog sa svim relevantnim infomracijama, izjava svedoka koji su M. Markovića videli u logoru Kerestinac, kao i video traka nemačkog novinara koja dokazuje da je Marković bio hospitalizovan i njegove poslednje fotografije.
III-001
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Slovenska Bistrica, Slovenija, 30 . jun 1991.
KRATAK OPIS: Dana 30 juna oko 19 časova pripadnici teritorijalne odbrane Slovenije su pred kasarnom u Slovenskoj Bistrici doveli suprugu i decu kapetana Dragana Stojanovskog, te ih prisilili da idu u kasarnu sa zahtevom “da dovedu Stojanovskog iz kasarne da ne bi bio ubijen”.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici TO Slovenije,
DOKAZ: “Istina o oružanom sukobu u Sloveniji”, posebno izdanje Vojno-izdavačkog novinskog centera Beograd.
III-002
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Ljubljana, Slovenija, kraj juna 1991.
KRATAK OPIS: Mladen Kačavenda, pomoćnik direktora Savezne uprave carina otet iz službenog automobila u ulici u Ljubljani. U prostorijama nalik katakombama proveo je 36 sati pod psihičkom, moralnom i fizičkom torturom, uz zahteve da prizna da je došao da na silu preuzme slovenačke carine.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici MUP-a Slovenije.
DOKAZ: Svedočenje Mladena Kačavende, pomoćnika direktora Savezne uprave carina.
III-003
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Na putu prema austrijskoj granici, Slovenija, 26. jun 1991.
KRATAK OPIS: Na putu je prisilno zaustavljeno preko sto teških vozila, stranih i jugoslovenskih, sa očiglednom namerom da se blokira jedinica JNA koja se kretala prema granici. Vozači zaustavljenih vozila silom su sprečeni da se udalje od njihk. U borbenim dejstvima koja su neposredno uzatim usledila život sdu izgubila nekolicina vozača ovih vozila.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici takozvanih slovenačkih oružanih formacija.
DOKAZ: “Istina o oružanom sukobu u Sloveniji”, posebno izdanje Vojno-izdavačkog i novinskog centra. Beograd 1991.
III-004
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Rožna dolina, Slovenija, kraj juna 1991.
KRATAK OPIS: U napadu na jedinice JNA u Rožnoj dolini pripadnici tzv. slovenačkih oružanih snaga su ispred svojih borbenih sastava isturali civile – žene i decu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici TO Slovenije.
DOKAZ: “Istina o oružanom sukobu u Sloveniji”, posebno izdanje Vojno-izdavačkog i novinskog centra, Beograd, 1991.
III-005
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Sežana, Slovenija, kraj juna 1991.
KRATAK OPIS: Stambena zgrada u Sežani u kojoj su stanovale porodice oficira JNA bila je minirana. Zdenko Lutin, oficir JNA koji je dezertirao, pretio je da će sve članove porodica oficira poklati.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici TO Slovenije.
DOKAZ: Svedočenje Dušanke Lazić, supruge oficira JNA, izbegle iz Sežane u Beograd, 30. juna 1991.
III-006
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Vukovar, juni 1991.
KRATAK OPIS: Artiljerijski napadi na naselje Petrova Gora u Vukovaru, gde pretežno živi srpsko stanovništvo što je imalo za posledicu smrt i teške telesne povrede velikog broja civilnih lica.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: U tim napadima učestvovali su sledeći pripadnici ZNG Republike Hrvatske: Ivica Barbir, Vlado Kovač, Petar Gajun, Darko Sivoš, Arpadah Toth, Andrija Brnetić, Goran Kovačev, Branko Jarić i Stipe Dumendžić, Petar živanović, Dragutin Šipac i Tihomir Vlada.
DOKAZ: Vojni tužilac je podneo zahtev za sprovođenje istrage. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela kao i izjave svedoka nalaze se u spisima pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu I VTK br. 1149/92.
NAPOMENA: Pomenuta lica su shodno sporazumu između Vlade SRJ i Hrvatske razmenjena.
III-007
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Ljubljana, 30 jun – 1. juli 1991.
KRATAK OPIS: U noći između 30. juna i 1. jula stanovnici ljubljanskog naselja Kosede u kojem su uglavnom živeli članovi porodica JNA, isterani su iz svojih stanova, postrojavani ispred svoje zgrade, fizički i psihički maltretirani, uz pretnje likvidacijom.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici TO i MUP Slovenije.
DOKAZ: “Istina o oružanom sukobu u Sloveniji”, posebno izdanje Vojno-izdavačkog i novinskog centra, Beograd 1991.
III-008
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Borovo naselje, oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Prema civilnom stanovništvu srpske nacionalnosti primenjivane su mere zastrašivanja putem pretresanja stanova, odvođenja i zatvaranja lica njihovog mučenja kao i nasilne mobilizacije.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: U tome su učestvovali Vlado Šterc i Stevan Demetar, pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Vojni tužilac je podneo zahtev za sprovošelje istrage. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela kao i izjave svedoka nalaze se u spisima pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu I VTK 1364/92.
NAPOMENA: Pomenuta lica su shodno sporazuzmu između Vlade SRJ i Hrvatske razmenjena.
III-009
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Zadar, Hrvatska , oktobar-novembar 1991.
KRATAK OPIS: Rnjak Nenad iz Zadra uhapšen i držan u zatvoru u naveden vreme pri čemu maltretiran i tučen.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici MUP-a u Zadru.
DOKAZ: Potpisana izjava Rnjak Nenada od 15. marta 1992..
III-010
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Mirkovci, od jula 1991. do februara 1992.
KRATAK OPIS: Sledeća lica uhapšena su od strane vojne policije ZNG, odvedena u Vinkovce gde su svirepo mučena i maltretirana. Vladisavljević Milenko, Šašić Nikola, Petkov Milovan, Todorić Rajko.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Vojna policija ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjave svedoka o ovim događajima – Petkov Milovana i Šašić Nikole.
III-011
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Slavonski Brod, Hrvatska, Sarajevo, Hadžići, Tuzla, Bugojno, Konjic, Bihać, od početka 1992.
KRATAK OPIS: U ovim mestima organizovane su javne kuće u kojima se pripadnici hrvatsko.muslimanskih jedinica seksualno iživljavaju na ženama srpske nacionalnosti koje su u te javne kuće prisilno dovedene i zadržane. Zarobnjenice koje ostaju gravidne zadržavaju se u javnim kućama do petog meseca trudnoće nakon čega im se ne dozvoljava da napuste mesto boravka kako ne bi abortirale. Utvrđeno je da u se u javnim kućama nad srpskim ženama, među kojima ima i devojčica od 13 godina, radi seksualnog iživljavanja puštaju i oni pripadnici muslimansko-hrvatskih jedinica koji boluju od teških zaraznbih bolesti pa i SIDE. Prema nekim informacijama ovoj torturi izloženo je preko hiljadu žena srpske nacionalnosti.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatsko.muslimanske snage.
DOKAZ: Izjava uhapšenog pripadnika muslimanskih snaga Alije Smailagića o otmici 28 devojaka srpske nacionalnosti iz sela Sijekovca koje su prebačenu u javnu kuću u Slavonskom Brodu. Kao saučesnike Havić Enesa i Hodžić Bećira. Izjave svedoka čija imena su poznata MUP-u Republike Srpske o silovanjima devojaka u novom gradu, logoru Dretelj kod Čapljine i Ttarčin (u ovom poslednjem poznata imena Nijaza Lihovca, Mirsada Šabića, Mmuhameda Turčinovića, bivših radnika MUP-.a SR BiH.
III-012
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa civilima
MESTO I VREME: Prijedor, 1989-1992.
KRATAK OPIS: Sistematsko smanjivanje nataliteta srpskog življa na području prijedorske opštine putem kastriranja novorođenčadi srpske nacionalnosti. Primenom raznih medikamenata i eksperimenata vršeno onesposobljavanje deca u prijedorskoj bolnic doma zdravlja. Namerno utvršivanje pogrešnih dijagnoza i davanje pogrešnih lekova odraslim licima srpske nacionalnosti.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Lekari željko Sikora (Hrvat), Mirza Mujsađić i Osman Mahmulji (Musliman) i još neka lica čiji identitet još nije utvršen.
DOKAZ: Navedena tri lekara su maja 1992. pritvoreni i priznali svoje aktivnosti.
NAPOMENA: Ova grupa lekara ubila je novembra meseca 1989 lekarku Mirjanu Kovrliju oja je bila zaposlena u prijedorskom domu zdravlja kao stažista. Istragom je utvršeno da je dr Mirjana otkrila zločine svojih kolega nad srpskim življem i da je zbog toga ubijena.
IV-001
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa uhapšenicima – ratnim zarobljenicima
MESTO I VREME: Gospić, Okružni zatvor, od sredine septembra 1991. do polovine februara 1992.
KRATAK OPIS: Zarobljeni oficiri JNA bili su izloženi svakodnevnoj psihofizičkoj torturi. Najčešći oblici zlostavljanja su batinjanje, pretnje streljanjem uz izvošenje pred puščane cevi, čišćenje kruga zatvora za vreme izvošenja borbenih dejstava u Gospiću, čime su namerno bivali izloženi artiljerijskoj vatri, prisiljavanje na pevanje ustaških pesama, prisiljavanje na pozdravljanje nacističkim pozdravom i sl.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Ivica Orešković, Tihomir Orešković i pripadnici ZNG Republike Hrvatske koji su obezbeđivali zatvor.
DOKAZ: Izjave svedoka: Branislava Grujića, Tome Ččića, Bogdana Odanovića, Vasić Miće, Rugovaj Fazlije, Milošević Đure, Brodić Ljubiše, Golubović Ivana i Milošević Steve.
IV-002
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa uhapšenicima – ratnim zarobljenicima
MESTO I VREME: Zatvori u Sisku, Kerestincu (Zagreb), Podravskoj Slatini i Osijeku, prvo tromesečje 1992.
KRATAK OPIS: Na osnovu kazivanja lica koja su kao ratni zarobljenici dovedeni na razmenu u s. Nemetin, 27. marta 1992.; proizilazi da je odnos hrvatskih vlasti prema njima za vreme boravka u zatvorima bio krajnje surov i nečovečan.
Nakon razmene, nad zarobnjenicima je izvršen medicinsko.psihološki pregled od strane ekspertgske grupe iz Vojno.medicinske akademije u Beogradu. Pored konstatovanja tragova fizičkog nasilja, eksperti su zaključili da. “fizičko i psiho-socijalno zulostavljanje žrtava se karakteriše animalnom mržnjom prema žrtvama, sadizmom do stepena bestijalnosti, surovišću ekstremnih razmera”.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Ivan Fekete, živković Savo, Juras Zvonko, Franjo Turić, Stošić Ivan, Stjepan Klarić, Goran Štrukenj, lica sa prezimenima Štefana, Tustonić, Begović, lica sa imenima Igor, Viktor, željko i Robert. Svi imenenovani su zatvorski stražari ili inspektori MUP-a.
DOKAZ: Izveštaj Komisije za identifikaciju i zbrinjavanje uhapšenih lica, analiza medicinsko.psiloholoških pregleda u VMA, izjava Zlokolice Svetozara i spisak lica razmenjenih 27. marta 1992.
IV-003
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa uhapšenicima – ratnim zarobljenicima
MESTO I VREME: Split, zatvor “Lora”, od januara do avgusta 1992.
KRATAK OPIS: Zarobljeni oficiri i vojnici JNA bili su izloženi svakodnevnoj psihofizičkoj torturi. Najteža situacija je bila u bloku C gde su zarobljenici skrivani pre poseta MKCK. Sem u zatvoru nehumano se postupalo i sa zarobljenicima koji su ležali u bolnici Firule. Nehuman tretman nije bio od bolničkog osoblja, već od pripadnika vojne policije ZNG koji su obezbeđivali ranjene zarobljenike.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Toma Dujić, upravnik zatvora, Vrkić Tonči, zamenik upravnika zatvora. Mekić Xevad, Hodžić Rešad i drugi pripadnici vojne policije ZNG Republike Hrvatske koji su obezbeđivali zatvorenike u “Lori” i bolnici Firule.
DOKAZ: Izjave žarković Slavka i Đerfi Nikole.
IV-004
KVALIFIKACIJA DELA: Nehumano postupanje sa uhapšenicima – ratnim zarobljenicima
MESTO I VREME: Zatvor u Vlaškoj ulici i Kerestinac u Zagrebu od januara do avgusta 1992.
KRATAK OPIS: Zarobljenici su u oba zatvora bili izloženi svakodnevnoj psihofizičkoj torturi. Najčešći oblici zlostavljanja su bili: Batinjanje, stavljanje cevi pištolja u usta zarobljenika, mučenje strujom, prisiljavanje da zarobljenici gutaju razne predmete, pretnje zatvorenicima da će biti zaklani, da će im biti iskopane oči, odsečene uši i sl.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Slavko Bilandžija, pripadnici obezbeđenja u zatvoru pod imenima Zagorac i Meho (Vlaška ulica), Viktor i Goran (Kerestinac).
DOKAZ: Izjava Borojević Stojana.
V-001
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje i nehumano postupanje sa ranjenicima i bolesnicima
MESTO I VREME: Slovenija, 28 juni 1991.
KRATAK OPIS: Prilikom napada na kolonu vojnih vozila ranjen je vojnik pripadnik JNA Dejan Bjelogrlić (1971). Po ranjenog vojnika odmah je stiglo sanitetsko vozilo. Nakon preuzimanja ranjenika i pokušaja transporta u bolnicu zbog čestog i očigledno nepotrebnog zadržavanja vozila i maltretiranja lica u sanitetu ranjenik nije blagovremeno doveden u bolnicu.
Ranjeni vojnik Bjelogrlić je umro zbog velikog krvarenja kao posledice onemogućavanja njegovog blagovremenog zbrinjavanja. Po nalazu medicinskih stručnjaka zadobijene povrede be bi dovele do smrti da je bila pružena pravovremena medicinska pomoć.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici TO Slovenije.
DOKAZ: Dokunmentacija u Saveznom ministarstvu za odbranu.
V-002
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje i nehumano postupanje sa ranjenicima i bolesnicima
MESTO I VREME: Vukovar, 16 oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Nakon zarobljavanja ranjenika isti je mučen , a tazim mu je odsečena glava.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Madžarević Slavko (1963), ranije sa prebivalištem u Borovu.
DOKAZ: Dokazi se nalaze u krivičnom spisu Vopjnog suda u Beogradu KI br. 1520/92
V-003
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje i nehumano postupanje sa ranjenicima i bolesnicima
MESTO I VREME: Borovo naselje (Vukovar), 20 oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Po završetku borbenih dejstava otvorena vatra iz protivavionskog mitraljeza 12,7mm na sanitetsko vozilo oružanih snaga SFRJ koje je prevozilo ranjenike i bilo vidno obeleženo znakom Crvenog Krsta, Kabina vozila izrešetana, a vozač (čiji se identitet ne zna) ubijen.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Počinilac je željko Martinović pripadnik ZNG Republike Hrvatske koji je u tu svrhu upotrebio protivavionski mitraljez kalibra 12,7 milimetara.
DOKAZ: Vojni tužilac je podeno zahtev za sprovođenje istrage. Svi dokazi o svojstvu i vremenu izvršenja krivičnog dela kao i izjave svedoka nalaze se u spisima pri Vojnom tužilaštvu u Beogradu I VTK 1144/92.
NAPOMENA: Vojno tužilaštvo podnelo je zahtev za sprovođenje istrage protiv osumnjičenog Vojnom sudu u Beogradu (br. predmeta 1144/92 od 26. oktobra 1992.). Pomenuta lica su shodno sporazumu između Vlade SRJ i Hrvatske razmenjena.
V-004
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje i nehumano postupanje sa ranjenicima i bolesnicima
MESTO I VREME: Mesto nepoznato, oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Zarobljavanje i ubistvo dva ranjenika.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Tomašić Josip (1951.) ranije sa prebivalištem u Vukovaru.
DOKAZ: Dokazi se nalaze u krivičnim spisima kod Vojnog suda u Beogradu, KI br. 512/92.
NAPOMENA: Istraga protiv okrivljenog nije završena.
V-005
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje i nehumano postupanje sa ranjenicima i bolesnicima
MESTO I VREME: Vukovar, oktobar-novembar 1991.
KRATAK OPIS: Veći broj ranjenih vojnika – pripadnika JNA izdahnuo zbog neblagovremenog pružanja neophodne medicinske pomoći. Iz ove grupe identifikovani Boban Gačić i Nestorov Ivica.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Dr Vesna Bosanac,(1949), ranije direktor Medicinskog centra Vukovar i dr Juraj Njavr (1938), ranije hirurg u istoj ustanovi.
DOKAZ: Izjave svedoka: dr Mladen Ivanković, dr Tomislav Đuranac i dr Đorđe Kuzmanović.
NAPOMENA: Vojno tužilaštvo podnelo je zahtev za sprovođenje istrage protiv osumnjičenih Vojnom sudu u Beogradu (br. predmeta 1769/92 od 26 oktobra 1992).
V-006
KVALIFIKACIJA DELA: Namerno ubijanje i nehumano postupanje sa ranjenicima i bolesnicima
MESTO I VREME: Borovo naselje, (Vukovar), 05. novembar 1991.
KRATAK OPIS: Za vreme oružanih sukoba u Borovo naselju pucano na veću grupu ranjenika i vojnika, od kojih na mestu ubijena dvojica (čiji identitet nije utvrđen), a smrtno ranjen desetar JNA Boban Gačić (koji kasnije umro u vukovarskoj bolnici).
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Petar Janjić (1963) iz Vukovara, Tihomir Purda (1969) iz Vukovara i Danko Maslov (1964) iz Borova, svi pripadnici rezervnog sastava ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjave svedoka. vojne starešine Dušan Kmezić i Pero Kovačević iz VP 1090 Vršac, bivši vojnici iz ove VP Barišić, Garić, Piperić, kao i civil Mladen Novak, Niko Vardić, Petar Novka, Josip Rajh, Dragan Naceha, Branko Vincelek, Đuro Genenčir i Petar Mađarević.
NAPOMENA: Vojno tužilaštvo podnelo je zuahtev za sprovođnjee istrage protiv osumnjičenih Vojnom sudu u Beogradu (br. predmeta 1150/92 od 26. oktobra 1992.).
VI-001
KVALIFIKACIJA DELA: Uzimanje talaca i stvaranje logora
MESTO I VREME: Pakrac, septembar/decembar 1991.
KRATAK OPIS: Među taocima koji u hrvatskim zarobljeničkim logorima već duže čekaju na razmenu za zarobljene hrvatske bojovnike, nalaze se i deca strarosti od 6 meseci do 12 godina starosti. Među njima su 13-godišnji Grahovac (Veselina) Goran, koji je zarobljen 20. septembra 1991. u selu Toranj kod Pakraca. Na spisku zatočenih nalaze se još devetogodišnja Biljana Rapajić i njen šestogodišnji brat Davor. Zajedno sa majkoim Đurđom Rapajić oni su novembra 1991. godine prinudno iseljeni iz Borova naselja u Slavonski Brod, a odatle u selo Nova Kapela kod Nove Gradiške. Ništa ne zna ni o porodici Brkić. Zarobljeno je sedam članova ove porodice. Uhapšena je i 13-godišnja Radmila Rajković. Sa porodicom, devojčica je prebačena u zatvor u Novskoj, gde je podvrgnuta najtežem psiho-fizičkom maltretiranju. Ona je sa porodicom razmenjena 2. februara i nalazi se u vrlo teškom psihičkom stanju.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Lokalne hrvatske vlasei.
DOKAZ: Izveštaj TANjUG-a od 20. aprila 1992.
VI-002
KVALIFIKACIJA DELA: Uzimanje talaca i stvaranje logora
MESTO I VREME: Seleo Budimci kod Osijeka, april – maj 1992.
KRATAK OPIS: Nakon razmene zarobljenika izvršene 27. marta 1992. godine u selu Nemetin, utvrđeno je da je hrvatska strana na razmenu dovela ukupno 38 lica (35 muškaraca i 3 žene), od kojih su svega devetorica bili pripadnici oružanih snaga. Oni su bili lokalni stanovnici srpske nacionalnosti koji su lišavani slobode najčešće u vlastitim kućama ili u raznim drugim okolnostima koje nisu imale nikakvog doticaja sa oružanim sukobima. Svi su oni vođeni kao srpski teroristi, pa je u takvom svojstvu na razmenu doveden i Savo Bolić, starac od 73 godine (1919).
U selu Budimci, gde JNA nije izvodila nikakva borbena dejstva, hrvatske vlasti su uhapsile 72 žitelja tog sela. Masovnost i jednovremenost hapšenja implicira zaključak da je u tom selu, ustvari, izvršena racija. To potkrepljuje podatak da je od ukupnog broja uhapšenih, čak 16 iz samo dve porodice – Bošnjak i Došen. Da se zaista ne radi o nikakvim borcima već običnom civilnom stanovništvu, svedoči podatak da je od ukupnog broja dovedenih u Nemetin 14. avgusta 1992. godine gotovo 42% odbilo razmenu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Rukovodeće starešine MUP-a i ZNG u Osijeku.
DOKAZ: Spiskovi razmenjenih lica 27 marta 1992. godine i 14. avgusta 1992. godine i spisak lica koja su odbili razmenu 14. avgusta 1992.
NAPOMENA: Hapšenjem civilnog stanovništva, hrvatske vlasti sprovode etničko čišćenje određenih delova Republike Hrvatske od srpskog stanovništva. proglašavanjem srpskog življa teroristima i korišćenjem razmene zarobljenika, zua njihovo fizičko proterivanje sa hrvatskih prostora, stvaraju se uslovi da kasnije i članovi njihovih porodica napuste svoja vekovna ognjišta.
VI-003
KVALIFIKACIJA DELA: Uzimanje talaca i stvaranje logora
MESTO I VREME: Bradina, maj 1992.
KRATAK OPIS: Tortura i ubistva srpskog stanovništva u logoru Bradina.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Muslimansko-hrvatske snage.
DOKAZ: Izjava svedoka Rajak Đurica iz Zukića, zaseok Bradine data Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida.
VI-004
KVALIFIKACIJA DELA: Uzimanje talaca i stvaranje logora
MESTO I VREME: Tomislavgrad, Brdadina, Goražde, Sarajevo, Konjic, Mostar , Čapljina, Ljubuški, Grude, Zenica, Čelebići, Tarčin kod Konjica, maj-juni 1992.
KRATAK OPIS: Tortura i ubistva srpskog civilnog stanovništva u logorima.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Rukovodeće starešine muslimansko-hrvatskih snaga.
DOKAZ: Spiskovi zatočenih lica pribavljeni od strane Udruželja Srba iz BiH.
NAPOMENA: Državna komisija za ratne uzločine i zločine genocida poseduje spisak svih logora u kojima se sprovodi zločin genocida nad srpskim civilnim stanovništvom od strane paravojnih muslimanskih formacija i Hrvatskih odružanih snaga.
VI-005
KVALIFIKACIJA DELA: Uzimanje talaca i stvaranje logora
MESTO I VREME: Selo Tarčin u BiH
KRATAK OPIS: Prepad naoružanih Muslimana na svoje sugrađane Srbe i odvođenje u silos u Tarčinu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Naoružane muslimanske grupe predvođene Tufo Refikom, policajcem u penziji Japalah Izudinom bivšim učenikom vojne škole.
DOKAZ: Izjava svedoka učiteljice Travar Nadežde čiji su muž Dragan i sin Boris odvedeni kao taoci i zarobljeni, koja je data Državnoj komisiji za ratne uzločine i zločine genocida.
NAPOMENA: Prilikom svih uzmanja talaca prethodila su fizička mučenja, prebijanja, a ima indicija i svedočenja o brojnim ubistvima.
VI-006
KVALIFIKACIJA DELA: Uzimanje talaca i stvaranje logora
MESTO I VREME: Zatvor Orašje (BiH), proleće 1992.
KRATAK OPIS: Psihofizhičko maltretiranje logoraša usled koga je u većem broju slučajeva nastupila smrt.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pero Vincetić, komandir vojne policije HOS i stražari u zatvoru Orašje.
DOKAZ: Lična izjava svedoka čiji identitet poznat Srpskoj novinskoj agenciji SRNA (br. izjave 5080 od 24. avgusta 1992. Sarajevo).
NAPOMENA: Svedok obuhvaćen razmenom zarobljenika.
VI-007
KVALIFIKACIJA DELA: Uzimanje talaca i stvaranje logora
MESTO I VREME: Logor Čelebići – Konjic (BiH), juni – juli 1992.
KRATAK OPIS: Psihiofizičko maltretiranje uhapšenika civila
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici HOS i muslimanskih “Zelenih beretki”, stražari u logoru.
DOKAZ: Lična izjava svedoka čiji identitet poznat Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida.
VII-001
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Filip Jakov, Biograd na Moru, Hrvatska 29 marta 1991. i 1. maja 1991.
KRATAK OPIS: Uništeno i porušeno 8 kućica za odmor vlasništvo Instituta za ispitivanje materijala Republike Srbije.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Organi vlasti Republike Hrvatske i opštine Biograd.
DOKAZ: Dokumentacija o uništenjui imovine i krivična prijava Privrednom sudu Beograd od 24. aprila 1992. (br. 2069-5 od 15. aprila 1992.).
VII-002
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Vukovar, oktovar 1991.
KRATAK OPIS: Uništavanje civilnih objekata u reonu Vukovara koje nije opravdano vojnim potrebama.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Zdenko Horvat (1958), ranije sa prebivalištem u Borovu, pripadnik ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjave oštećenih lica, priznanje okrivljenog i drugi dokazi nalaze se u krivičnom spisu Vojnog suda u Beogradu KI br. 999/92 od 8. juna 1992.
NAPOMENA: Istraga protiv okrivljenog nije završena.
VII-003
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Sisak, Hrvatska, druga polovina 1991.
KRATAK OPIS: Miniranjem srušene 4 radnje i klaonica Dragana Novakovića iz Siska.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatsko društvo “Sokoli” koje deluje pod patronatom MUP-a Hrvatske i koje vrši terorističke aktivnosti protiv Srba i njihove imovine u urbanim sredinama u Hrvatskoj.
DOKAZ: Potpisana izjava pred Državnom komisijom Dragana Novakovića, vlasnika pomenutih objekata koji raspolaže i potrebnom dokumentacijom.
VII-004
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Borovo naselje (Vukovar), oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Minobacački napad (minobacači od 60 mm, ispaljeno oko 60 mina) bez izbora cilja i neopravdanim vojnim potrebama po naselju “Crepulja”, čiji stanovnici nisu učestvovali u neprijateljstvima. Više civilnih stambenih objekata teško je oštećeno usled minobacačkog napada.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Dražen Mršić (1968) iz Rijeke, željko Martinović (1961) iz Iloka i Antun Martinović (1963) iz sela Donja Motičina, opština Našice, Mario Šafrana (1970) iz Brezničkog Huma, svi pripadnici rezervnog sastava ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjave svedoka. Edvard Jarić, želimir Lojdl, Vjekoslav Špac, Stjepan Vresk, Neven Špoljak, Zvonko Držajić i Bruno Medved.
NAPOMENA: Vojno tužilaštvo podnelo je zahtev za sprov ođenje istrage protiv osumnjičenih u Vojnom sudu u Beogradu (br. predmeta 1144/92 od 26. oktobra 1992.).
VII-005
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Karlovac, Hrvatska, avgust 1991-januar 1992.
KRATAK OPIS: U navedenom periodu minirana porodična stambena kuća, kafić, poslovni prostor, skladišni prostor i advokatska kancelarija Busić Dušana.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Potpisana izjava Busić Dušana pred Državnom komisijom u Beogradu.
VII-006
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Zadar, Hrvatska, april – jul 1992.
KRATAK OPIS: U navedenom periodu porodična kuća i pomoćna kućica Ivana Ćosića provaljena, opljačkana zatim minirana i zapaljena.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG ili HOS -a Republike Hrvatske.
DOKAZ: Potpisana izjava pred Državnom komisijom u Beogradu sa tetaljnim objašnjenjem uništene imovine.
VII-007
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Karlovac, Hrvatska, 8. maj 1992.
KRATAK OPIS: Minirana i u potpunosti uništena, zajedno sa nameštajem i potpunom imovinom kuća Vuletić Mila. Miniranje izvršeno u periodu kada snage UNPROFOR-a raspoređene na ovom prostoru i kada nije bilo ratnih dejstava.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Formacije ZNG u saradnji sa MUP-om Hrvatske.
DOKAZ: Potpisano svedočenje Vuletić Mila pred Državnom komisijom u Beogradu.
VII-008
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Metković, Hrvatska, avgust 1991. – jul 1992.
KRATAK OPIS: Porušeno ili spaljeno 25 novoizgrađenih konfornih stambenih zgrada kao i dve poslovne zgrade: četiri nedovršene stambene zgrade, a delimično je porušeno ili oštećeno 9 stambenih zgrada čiji su vlasnici građani srupske nacionalnosti.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatske vlasti u Metkoviću i pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: 1. Detaljna dokumentacija Udruženja progranih Srba iz opštine Metković, u Beogradu, dostavljena 28 oktobra 1992. Državnoj komisiji za ratne zločine i zločine genocida.
2. Potpisano svedočenje Luke Popovca Državnoj komisiji u Beogradu koje sadrži imena vlasnika, lokaciju, kvadraturu i vrednost poru%2Benih spaljenih objekata.
VII-009
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Biograd na Moru, Hrvatska, 11. novembar 1991. – oktobar 1992.
KRATAK OPIS: Porodična kuća Surlan Miloša u Biogradu na Moru u navedenom periodu opljačkana a zatim, obzirom da locirana između Hrvata u nekoliko navrata rušena da bi na kraju u oktobru ove godine bila do temelja srušena. U dvorištu kuće bio brod koji je odnet.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: ZNG Republike Hrvatske u saradnji sa MUP-om.
DOKAZ: Potpisana izjava pred Državnom komisijom Surlan Miloša koja sadrži detaljnu dokumentaciju.
VII-010
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje civilnih objekata bez vojne potrebe
MESTO I VREME: Orahovica, Hrvatska, 02. januara 1992.
KRATAK OPIS: Kuća Branka Jove Gojića minirana, ruševine polivene zapaljivom materijom nakon čega kuća do temelja izgorela. Pre toga 26. decembra 1991. na kuću bačena ručna bomba.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG i HOS-a Republike Hrvatske.
DOKAZ: Potpisano svedočenje Gojić Jove Branka Državnoj komisiji u Beogradu koje sadrži opis pomenutih događaja kao i izjavu da su 31. decembra 1991. minirane i do temelja uništene još tri kuće u Orahovici koje vlasništvo građana srpske nacionalnosti.
NAPOMENA: Sve prijavljeno MUP-uz Hrvatske, ali bez ikakvih rezultata. Gojiću savetovano da je najbolje rešenje da se iseli što on učinio i danas živi u Beogradu.
VIII-001
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje bogomolja, grobalja, kulturnih i istorijskih spomenika
MESTO I VREME: Hrvatska od sredine do kraja 1991.
KRATAK OPIS: U navedenom periodu oko 100 pravoslavnih crkava je oštećeno na različite načine: zapaljeno, uništeno bombama ili eksplozivnim napravama, artiljerijskim i drugim vatrenim oružjem tokom vojnih operacija itd.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: ZNG Republike Hrvatske, hrvatska milicija i druge hrvatske paravojne formacije.
DOKAZ: Dokumentacija srpske pravoslavne crkve objavljena u javnoj publikaciji “Ratne štete nanete pravoslavnim crkvama u srpskim delovima Hrvatske u 1991. godini”.
VIII-002
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje bogomolja, grobalja, kulturnih i istorijskih spomenika
MESTO I VREME: Kremeni, Slivno, Hrvatska, 1991.
KRATAK OPIS: Srpska pravoslavna crkva Sv. Spiridon oštećena eksplozivom a groblje u celini je uništeno.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripdnici ZNG i HOS Republike Hrvatske.
DOKAZ: Potpisano svedočenje Luke Popovca pred Državnoim komisijom u Beogradu.
VIII-003
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje bogomolja, grobalja, kulturnih i istorijskih spomenika
MESTO I VREME: Spomen kompleks ustaškog logora Jasenovac, teritorija je sada pod zaštitom UNPROFOR-a, septembar 1991.
KRATAK OPIS: Hrvatske snage ušle u spomenički prostor Jasenovca i postavili borbene položaje. Rušili sve što su mogli. Selo Jasenovac je spaljeno, a most izmerđu Jasenovca i Gradine je srušen. Humke u spomeničkom kompleksu u kojima sahranjene hiljade šrtava umorenih u logoru su minirane. Muzer spomen doma u Jasenovcu je opustošen, eksponati i “alati” za ubijanje i mučenje odneti.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici hrvatskeih oružanih snaga.
DOKAZ: Publikacija “Nasiljem i zločinom protiv prava”, Vojnoizdavački i novinski centar 1991.
VIII-004
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje bogomolja, grobalja, kulturnih i istorijskih spomenika
MESTO I VREME: Istočna Hercegovina (BiH) april – oktobar 1992.
KRATAK OPIS: U ovom periodu, van ratnih operacija zapaljene su i minirane sledeće pravoslavne crkve: Saborna crkva u Mostaru uključujući i temelje; Stara pravoslavna crkva u Mostaru; Manastir u žitomislićima; pravoslavne crkve u Čapljini, Klepcima, Opičićima, Lokvama, Trijebinju, Blagaju i Potocima. Do temelja uništena spomen crkva sa grobljem i kosturnicom u Prebilovcima.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: ZNG Republike Hrvatske, paravojne hrvatske formacije (HOS).
DOKAZ: Svedočenje grupe advokata srpske nacionalnosti izbeglih iz BIH, danas članovi advokatske komore Srbije – Osnovna advokatska komora – Beograd.
VIII-005
KVALIFIKACIJA DELA: Razaranje bogomolja, grobalja, kulturnih i istorijskih spomenika
MESTO I VREME: Metković, Hrvatska, 31. maj 1992.
KRATAK OPIS: Srpska pravoslavna crkva Sv. Đorđa eksplozivom uništena do temelja, Oštećeni pojedini grobovi oko crkve.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG i paravojne snage HOS-a Republike Hrvatske.
DOKAZ: Potpisano svedočenje Luke popovca pred Državnom komisijom u Beogradu.
IX-001
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Vukovar, 1990-91.
KRATAK OPIS: Organizovane su u sprovođene aktivnosti usmerene na zastrašivanje stanovništva srpske nacionalnosti u Vukovaru i okolini u cilju njihovog iseljavanja sa tog područja. U sklopu toga vršena je nabavka naoružanja, formirane su oružane grupe po partijskoj pripadnosti, vršeno je nezakonito privođenje i pretresanje srpskog življa, podmetanje eksplozivnih naprava, smenjivanje Srba sa rukovodećih položaja i fizička likvidacija.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Marin Vidić, Vladimir Šeks, Ivan Vekić, Branimir Glavaš, Tomislav Merčep, i još 39 osoba iz rukovodećih i vojnih strukutura HDZ.
DOKAZ: Spisi Vojnog suda u Beogradu I K br. 243/92 i 388/92.
NAPOMENA: Lica koja su se nalazila u vlasti SRJ razmenjena su 14 avgusta 1992. u Nemetinu, saglasno sporazumu u Budimpešti.
IX-002
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Borovo (Vukovar), april-novembar 1991.
KRATAK OPIS: Raseljavanje lica srpske nacionalnosti i uništavanje njihove imovine.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Danijel Rehak (1949), ranije sa prebivalištem u Borovu, pripadnik ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Izjave oštećenih lica i ostali dokazi nalaze se u krivičnim spisima Vojnog suda u Beogradu, KI br. 891/92 od 3. juna 1992.
NAPOMENA: Istraga protiv okrivljenog nije uzavršena.
IX-003
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Sotin kod Vukovara, 04. maj 1991.
KRATAK OPIS: Teofanović Stevan, vlasnik restorana u Sotinu bio i ranije maltretiran od grupe svojih hrvatskih sugrađana zbog svog srpskog porekla.
Pomenutog dana u njegovom stanu nazalizi se on, suproga, sin i ćerka i sinovljev prijatelj Nađ Miodrag. Pred kuću im banula devetorica napadača koji su vikali: “Gde ste Srbi, kada ćete se iseliti!”. Zatim su osuli puščanu paljbu na Teofanovićevu kuću. Sin Saša sa krova prebrojao napadače, a Stevan identifikovao petoricu. Nakon pucnjave napadači pobegli, ali ispred kućnih vrata nađen mrtav sinovljev drug Nađ Miodrag, koji je verovatno pokušao da se iskrade iz kuće. Nakon ovog napada, kao i pretnje najbližim prijateljima Kovačeviću, Torbici i Trkulji, Teofanović Stevan sa porodicom prebegao u Novi Sad, ostavivši kućču sa restoranom i kompletnim inventarom u Sotinu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Prema svedočenju Teofanović Stevana i njegovog sina Saše, od devet napadača identifikovali su petoricu: Ivančić Luku, vlasnika kafea “11”, ribara “Conu”, “Mrkelu”, Draga i Peru Ljubas, svi stanovnici Sotina.
DOKAZ: Izjava svedoka Stevana Teofanovića, data MUP-u Vojvodine, 24 maj 1991. u Novom Sadu.
IX-004
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Fabrika elektroda i ferolegura, Šibenik (Hrvatska), 07. maj 1991.
KRATAK OPIS: Radnici srpske nacionalnosti Boško Miličić, vozač elektro kolica, Rade Matijević, pripremač kokila peći i Petar Dragović, vozač dizalice, otpušteni sa posla odlukom Radničkog saveta (u tadašnjim uslovima rukovodeći organ fabrike) zato što odbili da potpišu izjavu o “ličnoj lojalnosti suverenoj i cjelovitoj Republici Hrvatskoj” (citat je iz uručenog rešenja o otkazu).
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Odluku o prestanku radnog odnosa potpisao direktor Petar Rajević.
DOKAZ: Potpisana rešenja o prestanku radnog odnosa pomenutim radnicima.
NAPOMENA: Nakon dolaska HDZ na vlast u Hrvatskoj 1990. u mnogim preduzećima i ustanovama od radnika srpske nacionalnosti traženo da potpišu izjave o “lojalnost Hrvatskoj” što bilo povod za njihovo otpuštanje sa posla i maltretiranje, što dovelo do brojnog iseljavanja Srba iz Hrvatske.
IX-005
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MEST I VREME: Sežana, Slovenija 30 jun 1991.
KRATAK OPIS: Čitav dan u nedelju 30 juna po sežani se kretao automobil sa ozvučenjem iz kojeg je odjekivala poruka: Srbi napustite Sloveniju! Bićete poklani!”.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici oružanih sastava, odnosno paravojnih snaga Slovenije.
DOKAZ: Publikacija “Istina o oružanim sukobima u Sloveniji”, posebno izdanje izdavačkog i novinskog centra, Beograd, 1991.
IX-006
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Ljubljana, Slovenija, jun-jul 1991.
KRATAK OPIS: Taksisti srpskog porekla na radu u Sloveniji bili supodvrgavani specijalnom tretmanu. Za njih je bila zadušena posebno uniformisana policija. Posle prevoženja novinara iz redakcije listova “sa juga “zemlje, privođeni su na informativne razgovore, prikikom kojih je, između ostalog, postavljano pitanje kada će konačno napustiti Sloveniju.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici MUP-a Slovenije.
DOKAZ: Svedočenje Budimira Vukovića, taksiste.
IX-007
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Borovo naselje, Vukovar, 04. jul 1991.
KRATAK OPIS: Grupa pripadnika Zbora narodne garde je učestvovala u “akciji čišćenja” severnog dela Borovo naselja u kome pretežno žive pripadnici srpske nacionalnosti. Tom prilikom više kuća zapaljeno, minirano, opljačkano, više građana srpske nacionalnosti pretučeno, 11 neosnovano lišeno slobode, a ubijeni su Dragan Mijatović, Stojan Stojanović.
Kao direktna posledica ovih postupaka došlo je do masovnog iseljavanja građana srpske nacionalnosti sa te teritorije.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici ZNG Filip Karaula, Zdravko KOmšić, Marko Nuić, Stjepan Macković i Date Ištuk svi iz Vukovara.
DOKAZ: Vojno tužilaštvo u Beogradu podnelo zahtev za sprovođnjee istrage protiv navedenih lica br 1139/92 od 21 oktobra 1992. zbog postojanja osnovane sumnje da su svaki zasebno učinili krivično delo genocida iz člana 141 Krivičnog zakonika SFRJ.
NAPOMENA. Na osnovu sporazuma između vlada SR Jugoslavije i Republike Hrvatske, izvršena je 14. avgusta 1992. razemena zarobljenika kojom su obuhvaćeni i gore navedeni pripadnici ZNG.
IX-008
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Borovo naselje Vukovar, 04. jula 1991.
KRATAK OPIS: U cilju “čišćenja” severnih ulčica Borovo naselja vršeno zastrašivanje civilnog stanovništva srpske nacionalnosti radi prinudnog iseljavaea sa navedene teritorije, uz pucanje iz oružja kojom prilikom je poginuo jedan za sada neidentifikovani građanin iz Borovo naselja.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Ivica Banožić, pripadnik rezervnog sastava ZNG Republike Hrvatske zajedno sa ostalim pripadnicima svoje jedinice.
DOKAZ: Vojno tužilaštvo podnelozahtev za sprovođenje istrage br 1137/)2 od 26. oktobra 1992. zbog osnovnane sumnje da je počinjeno krivično delo genocida iz člana 141. Krivičnog zakona SFRJ.
NAPOMENA. Prema sporazumu između vlada SR Jugoslavije i Republike Hrvatske izvršena 14. avgusta 1992. razmena svih zarobljenika kojom obuhvaćen i Ivica Banožić.
IX-009
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Vukovar i Borovo naselje, 26 avgust 1991.
KRATAK OPIS: Vršeno zastrašivanje i pljačkanje civilnog stanovništva srpske nacionalnosti u cilju raseljavanja odnosno iseljavanja tog stanovništva sa navedenih teritorija. Grupa pripadnika ZNG je u Borovo naselju vršila pritisak na porodice Stevanović i Lozančić od kojih je Ilija Lozančić bio ubijen.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Ivoi živković, pripadnik ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: Dokumentacija i zahtev za sprovoljenje istrage vojnog tužioca br 1142/92. od 26. oktobra 1992. u Beogradu zbog postojanja osnovane sumnje da je počinio krivično delo genocida iz člana 141. Krivičnog zakona SFRJ.
NAPOMENA.: Na osnovu sporazuma izmežu Vlade SR Jugoslavije i Republike Hrvatske izvršena je 14. avgusta 1992. razmena zarobljenika kojom je obuhvačen i Ivo živković.
IX-010
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Metković, Hrvatska, avgust 1991.- oktobar 1992.
KRATAK OPIS: Iz opštione Metković do sada prognano 70 porodica srpske nacionalnosti sa 183 člana. U istom periodu 24 građanina Metkovića srpske nacionalnosti isterana iz preduzeća i ustanova u kojima su bili zaposleni. Istovremeno osmorici zabranjena samostalna delatnost u ugostiteljstvu, trgovini i zanatstvu.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Hrvatske vlasti opštine Metković i pripadnici ZNG Republike Hrvatske.
DOKAZ: 1. Detaljna dokumentacija Udruženja prognanih Srba iz opštine Metković koja dostavljena 28 oktobra 1992. Državnoj komosiji za ratne i zločine genocida.
2. Potpisano svedočenje Luke Popovca Državnoj komisiji u Beogradu sa spiskom navedenih lica.
IX-011
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Zapadna Slavonija, avgust 1991 – april 1992.
KRATAK OPIS: U navedenom periodu sa područja opština Podravska Slatina, Orahovica, Daruvar, Pakrac i Slavonska Požega izbeglo je oko 70 hiljada građana srpske nacionalnosti što prouzrokovano konstantnim pritiscima hrvatske vlasti ao i brojnim operacijama i ofanzivama hrvatskih paravojnih sastava posebno u periodu novembar – decembar 1991. godine. U sklopu mera za etničko čišćenje posebno karakteristična naredba kriznog štaba u Slavonskoj Požegi kojom naređeno raseljavanje 24 srpska sela u severozapadnom delu opštine Slavonska Požega. Uporedno sa tim vršeno je uništavanje svetovnih i crkvenih spomenika srpskog naroda.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: ZNG Republike Hrvatske, jedinice MUP.a Hrvatske i paravojni oružani sastavi.
DOKAZ: Publikacija “Stradanja srpskog naroda na području Zapadne Slavonije – dokumenti, Okučani, aprila 1992.
IX-012
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Sela Mikluševci i Petrovac i Vukovar, Zapadna Slavonija, septembar 1991 – maj 1992.
KRATAK OPIS: Stanovništvo rusinske i ukrajinske narodnosti, uoči i za vreme i posle ratnih dejstava na ovom području, pod pritiskom i prisilno je deportovano uglavnom na teritoriju Republike Hrvatske. Pri tome im je oduzeta nepokretna i skoro sva pokretna imovina. Deportovano je 120 lica različitog uzrasta.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Lokalne vlasti i “neovlašćene grupe”.
DOKAZ: Pismo Saveza Rusina i Ukrajinaca Jugoslavije br 135/92 od 25 oktobar 1992. Saveznom ministarstvu za ljudska prava i prava manjina.
IX-013
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Brinje, Hrvatska septembar – novembar 1991.
KRATAK OPIS: U Brinjskom kraju potpuno je uništeno i spaljeno 5 srpskih sela. Stanovništvo iseljeno ili poubijano.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Lokalne vlasti i hrvatske iregularne snage.
DOKAZ: Memorandum o kršenju ljudskih prava miroljubive srpske zajednice u Gorskom Kotaru, Republike Hrvatske” koji je pripremilo Predstavništvo Srba Gorskog Kotara iz Hrvatske u Beogradu oktobra 1992. Ovi navodi potvrđeni su i od strane Helsinki Njatch-a u izveštaju od 28 marta 1992.
IX-014
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Vukovar i okolina, oktobar 1991.
KRATAK OPIS: Ubistvo i uništavanje imovine pripadnika srpske nacionalnosti.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Bainrauh Ivan (1958), ranije sa prebivalištem u Vukovaru.
DOKAZ: Dokazi se nalaze u krivičnom spisu kod Vojnog suda u Beogradu, KI br. 512/92.
NAPOMENA: Istraga još nije završena.
IX-015
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Selo Bosanski Lužani, na putu Derventa – Bosanski Brod, BiH, 09. maj 1992.
KRATAK OPIS: Etničko čišćenje sela Bosanski Lužani (97% stanovništva čine Srbi), počinili Hrvatske oružane snage nakon što su ubile i masakrirale više Srba od kojih u prilogu navedena lista od 19 imena. Osim bukvalnog etničkog čišćenja, ono se sastoji i oduzimanju sve srpske imovine i rušenja srpskih domova.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Pripadnici HOS-a i Muslimanskih paravojnih snaga.
DOKAZ: Svedočenje Bogdana Kupresa, rodom iz sela Bosanski Lužani nastanjenog u Zagrebu.
IX-016
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Ogulin, Otočac i Vrbovsko, mart 1992.
KRATAK OPIS: 6000 Srba koncentrisanih u 10 naselja ovih opština suočeni su sa ultimatumom lokalnih hrvatskih vlasti iz Ogulina i hrvatskih vojnih zapovednika. Od njih se zahteva da od 20 marta predaju oružje, izjave lojalnost hrvatskoj dršavi i odazovu se pozivu za mobilizaciju u hrvatsku vojsku. Na tom području koncentrisano je više desetina hiljada pripadnika hrvatskih snaga, zbog čega su Srbi izloženi realnoj opasnosti od kolektivnog egzodusa i biološkog nestanka.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Lokalne hrvatske vlasti iz Ogulina i vojni zapovednici.
DOKAZ: Predsednik Državnog komiteta za saradnju sa UN B. Jović, uputio je 14. 03. 1992 godine pismo Generalnom sekretaru UN, B. Galiju i zatražio od njega da zahteva od predsednika Hrvatske Franje Tuđmana uzdržavanje od primene vojne sile prema srpskom stanovništvu Gorskog Kotara koje je ostalo izvan područja pod zaštitom Un. Vest TANjUG-a. Pored ovoga. Udruženje Srba iz Gorskog kotara uputilo je memorandum o stanju u ovom regionu kopredsedniku Konferencije o Jugoslaviji S. Vensu oktobra 1992.
IX-017
KVALIFIKACIJA DELA: Etničko čišćenje
MESTO I VREME: Mostar i dolina Neretve (BiH) 1992.
KRATAK OPIS: Usled kontinuiranog pritiska hrvatskih i muslimanskih ekstremista, oko 45000 Srba napustilo je Mostar, a takođe i Čapljinu, Stolac, Jablanicu, Konjic, i druga mesta. Ovo područje postalo je kompletno etnički čisto. Smo 4000 Srba izbeglo je iz samog grada Mostara.
INDICIJE O IZVRŠIOCU: Zbor narodne garde, Hrvatske oružane snage i muslimanske snage.
DOKAZ: Izveštaj Udruženja izbeglica iz Mostara “Aleksa Šantić” od 25. oktobra 1992. iz Beograda.
MP/Foto:arhiv bpz.ba
