AUTOR: SONJA MURATOVIĆ
Jedan od najpoželjnijih gradova za turiste, ali i za naše državljanine zadnjih par godina jeste Budva, poznata po tome što je u ljetnjem period grad koji ‘’nikad ne spava’’ zbog noćnog života i provoda. Pored toga ovaj grad krase i mnoge plaže kao i istorija koju on ima.
S obzirom da je svima asiocijacija na Budvu – provod, u ovom tekstu ćemo se osvrnuti na ovu drugu manje poznatu stranu – istoriju ovog grada.
Budva je bila mjesto brojnih osvajača (star je čak oko 3.450 godina), dok su se najduže zadržali Mlečani i Austrijanci. Nekadasnje ime za Budvu bilo je Butua i pominje se prvi put oko 4. v.p.n.e. Ono što čini Budvu srednjovjekovnim gradom jeste Stari grad, unutar koga se nalazi kamene kuće, uske ulice, a na vrhu ovog srednjovjekovnog dijela grada nalazi se tvrđava Citadela opasana bedemima sa svih strana. Odatle seže pogled na čitavu Budvansku revijeru, zajedno sa obližnjim ostrvom Svetim Nikolom, ili kako ga naseljenici nazivaju ,,Hawaii’’ koje je ujedno i najveće ostrvo na crnogorskom primorju. Do ostrva se može stići taxi brodom koji polazi sa Slovenske plaže svakih sat vremena u turističkom periodu. Opštini Budva takođe pripada i poluostrvo Sveti Stefan, luksuzni grad-hotel, gdje svake godine na ljetovanje dolaze poznate, svjetske ličnosti.
Simbol Budve su dvije ribe okrenute jedna drugoj repovima, a iza ovoga stoji legenda prema kojoj je Budvu osnovao Kadmo, sin feničanskog kralja. Nakon što je program iz Tebe, zajedno sa svojom ženom je stigao do teritorije na kojoj se danas nalazi Budva. Prokletstvo je bačeno na Kadma tako da se on trebao pretvoriti u aždaju, a kako bi to izbjegao odlučio je da se sa ženom baci u more. U tom trenutku njih dvoje su se pretvorili u dvije ribe, koje danas predstavljaju simbol prepoznavanja za ovaj grad na obali Jadranskog mora.
Staza koja vodi od Starog grada proteže se prema jednoj od najljepših i najposjećenijiih plaža Budve-Mogren. Na samom početku staze, na stijeni, tik uz more, svoju igru igra već dugo godina balerina koja svojim pokretima zaustavlja dah prolaznika. Naravno, radi se o skulpturi, jos jednom prepoznatljivom simbolu ovog grada, a djelo je beogradskog vajara Gradimira Aleksića, koji svake godine dolazi u Budvu i lično brine o svojoj “bronzanoj ćerki”. Upravo je ovakva fotografija, na kojoj se nalazi figura balerine sa zidinama Starog grada u pozadini, jedna od najviđenijih fotografija na društvenim mrežama. I za ovu skulpturu se vezuje jedna lokalna legenda. Naime, nekada davno jedna djevojka je bila vjerena za mornara koji je otplovio na daleki put. On se nikada nije vratio kući, a ona je svakog jutra dolazila na upravo ove stijene i čekala ga, provodeći dane sa pogledom na otvoreno more. Kako su godine prolazile, ostali mornari su dolazili i odlazili,ali njega nigdje nije bilo. Nakon tolikog čekanja se umorila, a jednog dana su je našli mrtvu na stijenama pogleda uperenog ka moru…
Ove legende, pored brojnih drugih, svjedoče o tome koliko Budva ima dugu i interesantnu istoriju. A sada da se vratimo u sadašnjost u kojoj je ovaj grad nastavio svoju bogatu tradiciju u kulturu, pažljivo čuvajući svoje korijene, prenoseći ih budućim generacijama. Danas se u Budvi tokom čitave godine održavaju kulturi događaji: muzički, književni, filmski i dječji festivali, izložbe, predstave, koncerti. Festival ,,Grad teatar Budva’’ održava se u Starom gradu od sredine juna do kraja septembra) i okuplja umjetnike iz regiona.
Ovaj grad sigurno nikoga ne ostavlja ravnodušnim i upravo je ovo jedan od razloga zašto mnogi stranci odlučuju da se nastane ovdje i iskuse sve blagodeti koje Budva ima da ponudi, a ima ih veoma puno.
foto: sonyaphotography
